Het boek De Wet van de Vuilniswagen van David Pollay blijkt een mooie uitbreiding van mijn zelfhulpbib te zijn. Al zeker een hulp om het experiment met het paarse bandje A Complaint free World van Will Bowen vol te houden, beter te verstaan ook.
Op dit moment staat er een exemplaar bij Polare op de Meir (de Sleghte) voor €9.
Het is de bedoeling om 21 dagen aan-een-stuk-klaagvrij te zijn. Dat is nogal streng, hoe vaak slaat Clark Kent zijn stemming om ten gevolge van de onzin, onvrede, boosheid, botheid, het geklaag van andere mensen ? Laat je een slechte chauffeur, onbeleefde kelner, norse tiener, jouw dag bederven ?
Jouw succes is afhankelijk van het feit hoe snel jij je weer kunt concentreren op wat belangrijk is in jouw leven.
De wet van de vuilniswagen is een boek met korte hoofdstukken, verhalen en een actie-gids. Leuk genoeg.
Op 77 pagina 's komt regelmatig terug hoe je iets aan je voorbij kunt laten gaan :
Glimlach, zwaai, en laat de vuilniswagen passeren.
Op pagina 54 las uw coach gisteren iets dat hem al jaren bezig houdt. Tegen de ochtend droom ik van naar het toilet moeten, of heb ik een kritische nachtmerrie. 'Ongelukkig wakker worden' was de titel, en het stuk vertelt over hoe je onder invloed kunt staan van negatieve herinneringen.
Drie sleutels die mij gaan helpen :
- Allereerst beseffen dat het geheugen geen trouwe klerk is die precies opschrijft wat er gebeurde. En als ik niet mindful ben , vind ik een spoortje bewijs dat de dromen of herinneringen op de een of andere manier nog steeds een belangrijke rol spelen in mijn leven (als waarschuwing, als leidraad, als raadsman!). Het resultaat is dat de oorspronkelijke slechte herinnering of gedachte mijn aandacht vasthoudt en vervolgens de toon zet voor het vervolg van mijn dag. Dan denk ik aan deze afbeelding :
- Ten tweede : heb ik altijd geloofd dat mijn brein 's nachts verwerkt. Dat is ook zo. Maar het brein geeft ook elke dag en nacht onnodige waarschuwingssignalen. Soms moet ik zeggen 'fijn dat je me wilt beschermen, dank je, ik zal opletten, maar ga dit toch doen en het verleden zal zich niet herhalen, dit komt goed en ik zal er door groeien..'
- Ten derde moet ik me realiseren dat ik al te negatieve herinneringen niet hoef vast te houden, er niet hoef over na te denken en te analyseren.
Het is tijd om te glimlachen, te zwaaien, hun het beste te wensen en verder te gaan.
Er komt een tijd dat je bepaalde herinneringen moet beschouwen als een vuilniswagen, en jij alleen kunt deze slechte herinneringen aan jou voorbij laten gaan. Laat ze jouw geluk, jouw zelfvertrouwen of jouw geloof in wat goed en mogelijk is in jouw leven niet verminderen (David Pollay)
In mijn geval dus 's morgens na het dromen (Clark Kent)
..en deze morgen lukte het al redelijk goed!
Uitmesten met oudjaar !
Alles is mogelijk in 2014 ! Have a good one !
groetjes van uw coach Clark Kent,