Hoe is het met jouw training?
Waargebeurd bij mij vandaag.
De app die ik gisteren installeerde deed zijn werk, liet elk uur op een onverwacht moment een mindfulness bel horen. Zodat ik even 'in het moment' en 'aandachtig voor hier en nu' zou zijn.
Collega 's vroegen me wat het was want het ging af tijdens de briefing, in een vergadering, tijdens de dagopening, bij het geven van medicijnen, in een gesprek, bij het eten, bij het nemen van de trap, ..
Er werd goed op gereageerd als ik kort zei wat het was.
Een paar keer zei ik bewust niets en liet maar raden waar die gong vandaan kwam (daar genoot ik dan stiekum van).
Meditatie is niks voor mij, ik kon er niks van zei iemand bij de maaltijd,
Want ik was toen steeds afgeleid van mijn ademhaling, zat dan dingen te denken, kortom ik kan dat niet. Het zou wel goed voor me zijn als ik me wat beter zou kunnen concentreren en niet zo bang zou zijn voor pijn zodat ik me niet zo opspan waardoor ik meer pijn heb.
Een collega die mindfulness trainingen geeft zei meteen dan was je juist heel goed bezig !
En zo is het ook.
Ik doe het vijf jaar, en ik ben nog altijd afgeleid bij elke meditatie.
Zo hoort het ook. Het is geen oefening in stilzitten of concentreren.
..maar de klepel niet weten hangen |
.. en neen, mindless temptation island kijken op teevee is geen meditatie. Uw coach heeft ook een autoprogramma gepauzeerd om te mediteren nog net voor Lois thuis kwam (toen ging de bel).
Laat meditatie dan juist wél iets voor je zijn,
want de oefening is nu net dat je steeds je aandacht rustig terug brengt naar je ademhaling.
Het is als het lossen en aanspannen van spieren bij een fitness.
Zo simpel als fitness is, is mediteren en mindful zijn.
Ik heb vandaag genoten van het experiment. Ik heb genoten van kleine momenten en om samen met iemand de isolatiekamer (die we al een jaar niet gebruiken) wat in orde te maken.
Ik heb mijn 10.000 stappen gezet (stappenteller app), en mijn half uur meditatie was de hel (op de tien laatste minuten na). Ik was moe en wou overslaan, toch deed ik het want ik kan niet bloggen wat ik zelf niet doe hé. Later worden dit kwartiertjes.
De dagopening deden we met twee parabels uit een boek over meditatie. Patiënten doen dit over het algemeen graag, en vatten een boodschap op die manier ook.
Tot morgen, succes
coach Clark Kent
Geen opmerkingen:
Een reactie posten