coach Clark Kent gaat de uitdaging aan om zelf te doen wat hij cliënten voorhoud. Volg zijn avonturen in zelfhulpland. For free!/ +1 welkom. Overeenkomsten met echte personen , situaties of zelfs mezelf zijn louter toeval - simply enjoy, or stay away
vrijdag 29 januari 2016
Mediteren met coach 26, Zeg maar Nee
Week 3: grenzen. Het is nacht (daar heb je al een grens), deze week werk ik 's nachts op de PAAZ (de psychiatrische afdeling van het algemeen ziekenhuis).
Het is wel bijzonder om 's nachts aan de slag te zijn terwijl de meeste mensen slapen,
en te gaan slapen als de wereld ontwaakt. Uw coach doet dat een week.
Interessant is dat net nu het gaat over grenzen, er lopen hier heel wat mensen tegen grenzen aan.
Het is dagelijkse kost, ook in het gewone leven. Het is een kwestie van ja of nee zeggen tegen
vergaderingen, ontmoetingen, boodschappen, smartphone, eten, aankopen (solden, online, ..), een feest waar je moet zijn geweest, keuzes keuzes, ga zo maar door
Ik kies bewust, aandachtig om toe te zeggen of niet. Ik herinner me dat dat uiteindelijk ook de boodschap was van deze idiote film Yes-man, een middelmatige prent.
Wanneer Carl terugkeert naar zijn goeroe om te zeggen dat ja zeggen niet vol te houden is, vertelt deze hem dat ja zeggen alleen was om hem uit zijn verkrampte houding te halen en niet om zijn mogelijkheid om te weigeren wanneer dat nodig is af te nemen.
Het is de enige scene in de film die deugd vind ik.
Mediatie helpt om sneller dan voorheen rustig, heldere, goede besluiten te nemen ervaar ik.
Dingen waarop ik ja zei deze week bleven allemaal binnen mijn grenzen. Vleierij, dwang, aandrang, beloftes, het pakt bij mij niet meer en als ik me in een aandachtig moment bedenk dan doe ik dat gewoon.
Al die beslissingen hebben een lichamelijke component. Je voelt met je lichaam aan of iets goed gaat of dat je grens bereikt wordt.
Zweten, spanning, pijn, leegheid .. in meditatie voel je hoe dat kan opkomen, het toeneemt en afzwakt of verdwijnt.
Clark Kent geeft toe dat lichte Yoga niks voor hem is. Ik doe het wel eens maar yoga is altijd lachen met papa.
Waar meditatie me al een aantal weken bij helpt is pijn verdragen bij mobilisatie van de schouder bij de kinesist.
Kinesisten zijn tegenwoordig geen masseurs meer. Niks wellness, wél pijnlijk oefenen, mobiliseren!
Succes met het experiment. Ik denk dat ik tijdens mijn nachten een blog ga overslaan, er zijn grenzen. Superman heeft nog veel nachtelijke oproepen te beantwoorden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten