Je mediteert, je aandacht dwaalt af, je richt je aandacht opnieuw, en opnieuw, en opnieuw ..
dit is waarom je mediteert, nogmaals het gaat om het ontwikkelen van mentale gewoonten.
Er is dus 'niets' om te denken dat jij niet kunt mediteren, en jezelf dat te verwijten. Je keert rustig en vriendelijk (voor jezelf) terug naar de ademhaling (een anker voor meditatie).
We verdiepen daarmee ook een vriendelijke houding tegenover onszelf. Het is immers een heel beschadigende gewoonte om jezelf stom, idioot, onhandig, onwetend, het slachtoffer .. te noemen. Nochtans doen mensen dat.
Stel dat jij een coach inhuurt en die zegt je meteen dat je het niet waard bent, dat het niks wordt, dat je je beter neerlegt bij je slechte genen en je hopeloze voorgeschiedenis, dat je niet knap bent enzovoorts. Wat zou jij doen?
Je ontslaat die coach meteen !, juist ? Jawel hoor.
Awel, in de eerste plaats ben jij je eigen coach en hoor je die dingen niet tegen jezelf te zeggen, punt uit.
Mediteren is ook een goede gewoonte tegen zelfhaat.
" Ik ben een hens,
half hond half mens.
Ik ben mijn beste vriend ! "
Zenbeoefenaars noemen dit het ontwikkelen van een 'grootmoeder-geest'. Je neemt de geestelijke houding aan van een liefdevolle oma. Een liefdevolle grootmoeder vindt haar kleinzoon of kleindochter in ieder opzicht mooi en volmaakt. Het maakt niet uit of je er een puinhoop van maakt, in haar ogen ben je volmaakt. Je oma houdt van je zoals je bent.
Ze ziet jouw fouten heus wel, ze grijpt zelfs in als het moet, maar ze vindt je goed zoals je bent, volmaakt oké.
Bij het oefenen van je meditatie vriendelijk zijn voor jezelf met de groeten van coach Clark Kent, en zijn bomma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten