Frituur Den Hoek | Na coach Clark Kent nu ook 't Fritkot als Belgisch cultureel erfgoed

Als Belg heeft uw coach Clark Kent een week niets te klagen gehad. 

Hoe kan het ook anders , de Belgische friet is op 11 januari 2014 cultureel erfgoed geworden (ik vond voor u de beste artikels)
én binnenkort keert ook een-van-de-beste-frituren , 

Frituur Den Hoek , terug in de Anselmostraat op 't Zuid !
De werken aan de uitgebrande frituur zijn in volle gang, de nieuwe frietketels staan al binnen lieten Swiss, Denny en Fuzai weten met een foto. Kei(lekker)leuk, véél succes !

coach Clark Kent geeft u ne puntzak,

De Belgische frietcultuur wordt erkend als immaterieel cultureel erfgoed. Vlaams minister van Cultuur Joke Schauvliege heeft besloten dat het hele wereldje rondom de zogeheten frietkoten, Belgische friettenten, uniek is in de wereld.

De frietkoten zijn echter niet het enige goede wat België op cultureel erfgoed heeft voortgebracht. Eerder werd onder meer de biercultuur al aan de lijst toegevoegd.

Minister-president Kris Peeters vindt het goed dat er meer aandacht is voor dit belangrijke beroep van friturist : "Er is meer waardering nodig voor de frituren", aldus Peeters. "Om in aanmerking te komen moet immers een dossier worden ingediend waarin wordt aangetoond dat de traditie terdege wordt voortgezet. De frituristen hebben daaraan voldaan", vertelt hij tegenover De Standaard.
België is echter ook niet vrij van buitenlandse invloeden, en dus zullen ook frietchinezen geluk hebben. "Zolang ze goede frieten bakken, mogen ze mee profiteren van deze erkenning", aldus Frans De Wachter, directeur van het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing.

Belgisch frietkot erkend als cultureel erfgoed

• Door Historiek
• zaterdag 11 januari 2014
•  
• 
  

Het Belgische frietkot is sinds deze week officieel cultureel erfgoed. De Vlaamse minister van Cultuur, Joke Schauvliege, stemde vrijdag in met de toekenning van de erfgoedstatus. Volgens de minister is de traditie daarmee veilig gesteld.

Niets is zo typisch Belgisch als een frituur en zo ook ons gebrek aan chauvinisme en fierheid. De

frituur (of het frietkot zoals we dat “onder Belgen” zeggen) is nochtans één van de weinige zaken waar wij, Vlaming, Waal of Brusselaar, het allemaal over eens zijn: zonder kunnen we niet leven!Een frietkot is een frietkraam of patatkraam waar met name frieten verkocht worden. Het oudste frietkot van België dateert waarschijnlijk uit 1842. Dit frietkot stond toen aan het Steen in Antwerpen en verhuisde later naar de Groenplaats. Daar is tegenwoordig een frietkotmuseum te vinden. Brugge heeft ook een frietmuseum waar onder meer aandacht wordt besteed aan de geschiedenis van de aardappel en de friet.

Navefri, het nationaal verbond van frituristen, voerde de afgelopen tijd campagne voor de toekenning van de erfgoedstatus.

Volgens Navefri is het frietkot meer dan alleen een plaats waar frieten worden gebakken.

Frietjes halen bij de frituur is een levende traditie die nostalgie, genot en geborgenheid oproept. Die “frietkotcultuur” omvat zowel het ambacht van het frieten bakken als de hele frietbeleving die erbij hoort.

Navefri wil nu dat ook Wallonië het frietkot erkent als erfgoed.