Ik ga me dit jaar voorbeeldig gedragen

Hoe moeilijk kan het zijn?, nog die enkele uurtjes .. tot 2016

De twee belangrijkste dagen van jou leven.

Wie beweert er dat je niets kunt leren van gewelddadige actiefilms ? The Equalizer bijvoorbeeld.

Je hoeft er overigens slechts de eerste tien seconden van te bekijken. De film begint met een quote van Mark Twain. Ik geef grif toe dat ik deze uitspraak nog niet kende.

Las ik laatst dat mensen die citaten delen minder intelligent zijn dan anderen?, iets dat ik ook denk als ik zoete citaten zie met bloemetjes, zonsondergangen - moeilijk te onderscheiden van zonsopkomsten - en honden en katjes ja.

Uw coach denkt dus twee keer na voordat hij een uitspraak deelt.

Samuel Langhorne Clemens 1835-1910 is één van de vaders van de Amerikaanse literatuur. Romanschrijver en maker van vlijmscherpe satire (Alex Agnew anno 1800).  

Er zijn twee belangrijke dagen in je leven, en met deze uitspraak ben ik het eens. Je realiseren waarom je hier bent, komt wel vaker voor dan op één dag - er komen er meerdere.

Voor mij is vriend zijn, vader zijn, beschermen en helpen, en onderwijzen waarom ik hier ben. En die dingen niet persé op een softe manier, doch op alle mogelijke wijzen.

Het moet wel zo zijn want elke keer kom ik in die groef terecht, en voelt het compleet juist. Je kunt niet verloochenen wie of wat je bent (daar sluit de film mooi bij aan, het eerste kwartier voelt volledig fout aan en wiegt je in slaap .. maar er is iets niet in de haak en dus blijf je kijken en zoeken wat dat is).

Weer aan het werk in de psychiatrie en terug aan het bloggen gegaan, alles loopt goed.

Groeten van coach Clark Kent

BBC reporter gets (accidentally) high on the job

Word Topchef !

Even niet geschreven. Uw coach heeft een nieuwe job, terug in de psychiatrie.
Op een PAAZ deze keer, hetgeen betekent dat al de boeken in de sectie psychologie vroeg of laat in mijn boekenrek belanden. Alles dat me zo interesseert kan en mag weer, zalig.

Ik werk als oude rot in een volledig jong team, wat heel wat interessante ontmoetingen oplevert. Het doet me regelmatig denken aan mijn tijd als beginnend psychiatrisch hulpverlener, én aan hoe jong ik ben geweest en hoe dat voelde.

Na enkele jaren samenwonen, kregen we onze dochter. Nu was spaghetti kunnen maken niet meer voldoende en Louis Lane kocht me het kookboek van de boerinnenbond. Ze zei dat het tijd was dat ik leerde koken. In het begin liet ze me niet alleen begaan. Ze sloeg het boek open en liet me zien hoe ze het klaarmaakte.

"Er staat dat je groene paprika moet gebruiken, maar ik neem rode die heeft meer smaak."
"Er staat dat je zonnebloemolie moet gebruiken, maar ik gebruik olijfolie."
En zo ging het maar door.
"Er staat dat je er zout moet in doen, maar dat moet je nooit doen, zout is slecht en het is zout genoeg, doe maar wat meer peper."

Na een poosje onderbrak ik haar.
"Wat heeft het voor zin om een boek te gebruiken als je toch gewoon je zin doet?" vroeg ik.

En toen deelde ze een wijsheid met me. Een les die veel verder reikte dan haar keuken.

Recepten helpen ons op weg, maar ergens houdt het op. Om een 'topkok' te worden - zowel in de keuken als in het leven - is het niet voldoende om alleen de juiste inkopen te doen en aanwijzingen op te volgen. Er zijn meerdere manieren om stoofvlees te maken, ook als eens een favoriet ingrediënt ontbreekt of je een beter ontdekt.

We zullen moeten leren om ons aan te passen, te improviseren en creatieve oplossingen te zoeken als het leven er om vraagt.

De sleutel tot meesterschap, om fantastische resultaten te bereiken, ligt niet in de techniek, niet in het recept, maar in jezelf. 
Innerlijke kracht en ervaring zijn belangrijker dan 'het recept' uit het boek van de boerinnenbond, of de handboeken van op school.

Voor mijn jonge collega 's heb ik wel eens aanwijzingen, maar ze gaan zelf hun weg vinden.
Het recept stilaan loslaten, en zelf meer en meer ontdekken met ups and

downs.

Ik verbaas mezelf hoe ik tegenwoordig in de keuken niets meer afweeg en afmeet, en de dingen tezamen op tafel krijg (alles gaar en even warm).

Omdat het belangrijk is dat je aan jezelf werkt, schrijf ik vandaag weer verder aan selfcoach Clark Kent. Ook coachClarkKent en Lifecoach Clark Kent trek ik weer in gang, met dank aan mijn jonge collega Jay die me opnieuw aan het schrijven kreeg.

Zien wat dat geeft.

Groeten van uw selfcoach Clark Kent, en zijn Louis