Juni 2012 begon ik de eerste keer om 21 dagen-aan-een-stuk-klaagvrij te worden. Ik schreef toen waarom ik het zou doen, en waarom iemand - jij - mee zou doen.
Via deze link:
http://selfcoachclarkkent.blogspot.be/2012/06/mijn-beste-lezer-ik-ken-een-man-die-aan.html
Ik ben al twee keer 21-dagen-kampioen geworden en het deed goed, ook lang daarna.
Omdat uw coach geen Heilige is , hervalt hij ook terug in klagen , maar nooit of te nimmer in de mate dat ik de eerste keer klaagde toen ik onbewust was van dit klaag-gedrag.
Ik weet dat nu ik opnieuw begin aan de uitdaging, ik sneller weer op niet-klaag-niveau zal zijn. Uw coach is een beetje uit conditie, dat is alles.
Jij bent misschien wat verder heen als je het een eerste keer doet , maar er is altijd hoop (hoe ik dat weet! als je wilt kun je mijn eerste blogs lezen en zien dat ook ik onbewust een redelijke klager was, en ook te redden was).
Nu heb ik twee dingen die het klagen terug brachten. Het is mild klagen, maar ik wil het niet dus aan het werk met mijn paars polsbandje.
Ik ervaar spanning omdat ik een nieuwe job wil, en ten tweede - en dat is 'a big one!' - gaat het niet goed met mijn bejaarde moeder.
Feit is dat ze ver weg woont, niet wenst te verhuizen, mijn jongere en 'redelijk onverantwoordelijke en suïcidale' broer heeft inwonen waarvoor ze denkt te moeten blijven zorgen al is hij 37 jaar.
Het zou niet zo erg zijn, iedereen kiest zelf zijn omstandigheden, maar zij kan de 'zorgen en kopzorgen' niet meer aan, belt huilend op, en wilt dan geen hulp of raad aanvaarden zodat ik me geen raad weet.
Over dit laatste ben ik gefrustreerd, meer dan ik laat blijken.
Mijn vrouw weet het, we 'praten' er over - soms is dit klagen - altijd is het ho-pe-loos want twee volwassenen die geen hulp willen, kun je niet helpen.
Ook al klaag ik niet veel, het loopt wel eens over in de rest van de dag. Gisteren knoeide mijn jongste zoon cola over zichzelf en alles rond hem - een plakboel - toen hij kleine flesjes wilde vullen - wat niet mag. Normaal reageer ik rustiger, nu zeg ik dingen waarvan ik normaal denk dat ze niet zo opvoedkundig zijn.
Hij zit er niet mee, maar ik vind het van mezelf niet o.k. .
Dus ik begin die uitdaging om ondanks de beproeving met mijn gezin-van-oorsprong niet teveel effect te laten hebben op onze fijne gezinssituatie hier in de andere stad.
Jij hebt vast ook een reden.
Laten we er iets van maken ! Je leest mijn avontuur hier om de zoveel dagen.
Uw coach Clark Kent test 'a Complaint free World' -uitdaging van Will Bowen.
groetjes,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten