dinsdag 8 oktober 2013

Assessment - Voor u getest, het einde van het cafégesprek is een goede zaak ?

'..moet er vandoor' zegt super-B bij de BBQ 'morgen moet ik op assessment ergens in Brussel, wat dat ook is'.
'Ik heb geen idee wat ik moet verwachten, zelfs niet waarom dat nodig is na tien jaren dienst in een job die ik ken.'
Super-B werkt in de chemie in de Haven van Antwerpen, en doet het daar super. 

Clark Kent heeft twee assessments - inschattingen in mijn moedertaal - gehad. Telkens om in een hogere functie benoemd te worden.
Nodig ? Volgens mij niet

In 1994 'kreeg' ik mijn diploma, rijgde er door de jaren heen nog wat titels aan, en in 2007 haalde ik mijn diploma als hoofd terwijl ik in de praktijk hoofd was. 7 jaar 'ervaring' als hoofd. 
Ooit was dat genoeg.
Toen de dieren nog spraken - 1981 - .., kregen mensen zelfs zonder papieren en met jaren-dienst de kans). Of dat zo goed was (Waarschijnlijk niet!!!).

Vorige - en ook deze eeuw nog - was een diploma en een goed gesprek voldoende
..daar kwam ervaring als pluspunt bij. Men nam je aan met een proefperiode, en keek de kat grondig uit de boom.

Sinds enkele jaren - terwijl er een schaarste is aan 'goed werkvolk' - doet men een reeks gesprekken, 
én een assessment. Uw coach is al een paar keer door die mangel gehaald - met succes - maar toch werd het op één werkplek niks ! Via de grote poort binnen, via de achterdeur buiten (dat gebeurt wel eens, en een assessement is dus geen wondermiddel!).

Een close kennis kreeg onlangs een baas die 'ingeschat' was, maar naar eigen zeggen al opgebrand is. Hoe kan dat ?

http://www.jobat.be/nl/artikels/hoe-waterdicht-is-een-assessment/

Het zou dus het 'café-gesprek' met werkgevers moeten professionaliseren (cfr. Michele Sneyers/ Jobat)
..geen compliment voor werkgevers

..zouden werkgevers dan niet beter een cursus solliciteren volgen? i.p.v. zich opzij te laten schuiven door HR-medewerkers en psychologen? Want de gesprekken die ik rechtstreeks met afdelingshoofden en personeelsdirecteurs had, waren veel persoonlijker dan de 'testjes' en 'rollenspelen' in assessments.
Het is een modegril. 
Het systeem-Colruyt vind ik dan nog beter, daar werk jij je van onder op - een doorgroeimodel.

In een rechtstreeks gesprek met een directeur leer je ook de werkgever kennen.

Clark Kent zag bij een gesprek 
- dat de directeur iets opraapte dat achteloos in de gang was achtergelaten
- dat de directeur zijn bureau netjes was, ondanks de stapels papierwerk
- dat de directrice niet behangen was met juwelen zoals zijn vorige directrice, ze was duidelijk 'aan het werk'
Clark Kent hoorde in het gesprek
- de geestdrift van de leidinggevende
- de ideeën van de directrice , die toegaf dat ze er-nog-niet waren (én mijn creativiteit nodig had, of ik die in huis had?)
- aan de receptie hoorde Clark bij het wachten hoe mensen elkaar vriendelijk toespraken, geen geklaag ondanks dat enkele zaken in het nieuwe gebouw niet werkten.
..

Het assessement van gisteren - assessment nummer 3 - was vermoeiend , maar verliep weer goed.
Interessant, maar ook nietszeggend want men houdt de lippen stijf op mekaar over of iets goed of slecht gaat (onder het mom van objectief zijn en de resultaten eerst goed te gaan analyseren)

Al ben ik psychiatrisch geschoold, is psychologie mijn vak en mijn passie ..ik ben geen fan van assessments.
Psychologie is een wetenschap, maar een betrekkelijk jonge wetenschap die door teveel hacks wordt bedreven. Het is allemaal interpretatie, en niet echt betrouwbaarder dan een goed gesprek met de baas-met-ervaring-en-sociale-vaardigheden.

'Oh boy' reageerde super-B toen ik zei dat ik ook op assessement moest. 
(Laat me raden wat hij er van vond die dag na de BBQ hahaha)
'Hilarisch hoe men denkt er je mee in-te-kunnen-schatten' zei Batman, ook hulpverlener.
'Het ergste is dat je er weer met glans door gaat geraken, en dat ze je nog gaan aannemen ook' grapte schoonbroer Hulk.
'Het zou goedkoper zijn als ze mensen gewoon op proef namen en ontslaan als het niet lukt', 'Ze gooien hun geld weg aan die assessement-bureaus' zegt de praktisch ingestelde Louis Lane.

Nog deze twee recente voorbeelden:

Frank Van Massenhove doet enkele mooie interviews als 'nieuwe spoorbaas' , krijgt krediet van iedereen
, en na een paar dagen geeft hij het op.
Wat was zijn 'inschatting' waard.

http://www.knack.be/nieuws/belgie/niet-frank-van-massenhove-topman-nmbs-wel-jo-cornu/article-normal-107665.html

Jo Cornu wordt meteen zijn opvolger, en dan blijkt die man al vele jobkes te hebben waardoor een mens zich kan afvragen hoeveel aandacht deze 'topman' gaat hebben voor de NMBS ? Werd dat niet bekeken in zijn 'assessment' ?

http://trends.knack.be/economie/nieuws/beleid/jo-cornu-verdiende-vorig-jaar-232-000-euro-met-bestuursmandaten/article-4000405976161.htm

Ach , ik ploeter er maar door heen, neem het goed op
 ..een derde geslaagde assessment staat mooi op mijn CV, al ben-ik-er-niks-mee.
Ik hecht veel meer belang aan mijn resultaten met de mensen die ik kan helpen (de ene keer in dit bedrijf, de andere keer in dat bedrijf, of privé). Mijn CV spreekt voor zich.
Assessment, wat ben je er mee ?
http://selfcoachclarkkent.blogspot.be/2012/11/assessment-studeren-is.html

Blij want het is weer voorbij.
Vandaag lees ik een boek, en morgen ga ik weer op zoek (want ik moet een week wachten op antwoord, en wil niet stil-staan ondertussen).

Alles over assessment vind je op het internet hoor
http://be.hudson.com/nl-be/zoekeenjob/assessmentdevelopmentcenterfaqs

Als je op assessment gaat, neem het dan sportief op, zo deed ik het ook.
Wat het resultaat ook is, niet-geschoten-is-altijd-mis.

Groeten van coach Clark Kent


Geen opmerkingen:

Een reactie posten