Klaagvrij: Wat klagen precies 'is'

Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 10/ dag 17 met het paarse bandje om de pols(en).  


Opnieuw een dag 2 aan één stuk klaagvrij
Vandaag schijnt de zon, en al ben ik van wacht, het gaat me goed af.


Om uit te leggen wat 'klagen' precies is (het wordt me dikwijls gevraagd), haal ik een herinnering op uit mijn vorige keer 21 dagen.


Ik was op weg naar huis - een rit van anderhalf uur - bleven de zonen maar gieren, treiteren en roepen achter in de wagen. Na enkele keren uitleggen wat ik wilde - enige stilte om me te kunnen concentreren op de weg, het goot buiten - kon ik het niet laten om kort maar krachtig te roepen dat het uit moest zijn. 'Het is altijd van dat, gewoon vragen daar luisteren jullie niet naar. Stop dat lawaai maken en gedraag jullie eens, ik meen het hoor'. Ook zei ik tegen mijn vrouw - al was het rustig gezegd, het was klagen - 'Als ik moet sturen, kun jij dan eens vragen om wat rust, moet ik dat weer doen?'
Na enkele tellen voegde ik er aan toe; 'Eerlijkheidshalve zal ik mijn bandje maar van pols veranderen hé schat. We spelen het spel eerlijk'.

Klagen is een energieke uiting van pijn, verdriet, ontevredenheid.
Maar die definitie gaat ook op voor het aangeven van feiten. Je mag gerust zeggen dat je pijn hebt, verdrietig bent of ontevreden. Het wordt pas klagen als je in herhaling valt, je toon klagerig is, je iets of iemand de schuld geeft (iemand, God, je afkomst, het weer..).

Nikita Croetsjov 1953 - 1963, het schoenincident 12 oktober 1960

Volgens mij voel je zelf wel aan wanneer het klagen, zeuren of mopperen is.
bijvoorbeeld:
'Het is warm vandaag' is een feit vertellen.
'Het is zoooo warm vandaag (zuchtend)' of 'Het is zo verdomde warm vandaag' is klagen omdat het aangeeft dat de verteller aangeeft dat hij het anders zou willen.
Of
'De laatste melk is uit de ijskast zonder aanvullen, dat vind ik niet plezierig hoor' is een feit vertellen.
'Het is weer van dat weeral geen melk, wie heeft dat gedaan!' of 'Dat overkomt mij weer.. nu is de melk wéér op als ik er wil..'. is klagen.

Dat subtiele verschil voel je zelf wel aan. Als je denkt 'is dat niet klagen?' dan is het vaak wel tijd om je bandje van pols te wisselen.

Will Bowen voegt aan die defenitie toe dat jij je in een klacht richt op het probleem en niet op de oplossing.
Je kunt dus je beklag gaan maken aan de balie van een hotel, of je kunt hen vriendelijk gaan vragen naar een oplossing.

Will Bowen zegt ook dat de klager zich richt naar de verkeerde persoon.
Je kunt je klacht uiten aan een vriend, een familielid, een buur.. die met jouw probleem niets te maken heeft en er niks aan gaat kunnen doen.
Je kunt bijvoorbeeld i.p.v. naar de balie van het hotel te gaan, je vrouw bellen en je beklagen over de staat van de kamer. Niet erg efficiënt.

Ik vind dat je een niet betrokken iemand best mag vertellen wat je dwars zit, maar dan hou je het bij het vertellen van feiten zonder je beklag te doen. Dat mag best.
Je houdt het ook best kort. Als je vriend weet waar je mee zit dan hoef je hem niet verder op te naaien, of proberen zijn steun of zijn bevestiging te krijgen van jouw gelijk. Je hoeft een ander zijn energie niet op te slorpen of zijn stemming te beïnvloeden.

Met het paarse bandje om mijn pols merk ik op wanneer ik klaag.
Of/ wanneer ik de 21 dagen klaagvrij zijn haal kun je verder volgen in mijn blog. Als je meedoet wens ik je veel succes.


Klagen is een energieke uiting van pijn, verdriet, ontevredenheid, waarbij jij je in de klacht richt op het probleem en niet op de oplossing (en meestal richt de klager zich tot de verkeerde persoon).

Ik wens iedereen een prettige en klaagvrije dag.

Coach Clark Kent

Het schoenincident, 12 oktober 1960 was absoluut géén klagen [uw coach]. 
[Bron: Wikipedia] Volgens een lid van de Nederlandse delegatie, Jan Meyer, werd Chroesjtsjov tijdens de behandeling van de toetreding van Communistisch China en Nationalistisch China tot de Verenigde Naties opzettelijk door de voorzitter genegeerd. De Verenigde Staten probeerden de inhoudelijke behandeling van de toetreding te blokkeren door voortdurend procedurekwesties aan de orde te stellen. Uiteindelijk wist Chroesjtsjov, onder andere met zijn schoen, zoveel kabaal te maken dat de voorzitter hem niet meer kon negeren. De delegatie van de Sovjet-Unie had volgens Meyer buitengewoon veel plezier om deze actie.