Superman was adopted #2 | de Zoektocht van zus iek | Verwerken door Clark Kent

Een goede twintig dagen terug had ik de familie waarin ik

geadopteerd was, nu heb ik een zus in Noorwegen !

Ze heeft er een B&B.

Contact was er na een consult bij de organisatie 'gewenst kind' al snel. 
We besloten die veertig-plus-jaren in te halen voordat we er honderd zijn, stap-voor-stap. 

Mijn zus, het klinkt al niet meer vreemd, had er een hele zoektocht op zitten en ze had bij verschillende doodlopende wegen kunnen opgeven.
Toch best moedig want zij kon niet weten waar, en in welke toestand, ze me zou vinden; dood of zot, of boos of emotioneel of .. 

Als jong kind was haar gezegd dat ze het zich inbeeldde dingen gehoord te hebben, nadien was haar broertje zogezegd dood, verongelukt, maar ze nam dat nooit aan. Waar is hij dan begraven ?

Onze moeder moet niet de meest evenwichtige geweest zijn vandaar de verhaaltjes. In een nieuw samengesteld gezin was het druk, onze moeder kwam te pas en te onpas in-en-uit haar leven. Voor een jong kind moet dat lastig geweest zijn. 

Mijn adoptie had dan wel een impact op mijn rebelse tienerjaren , ik had wel eerlijke ouders en een goeie basis (om tegen te sjotten).
Ik weet niet wat er beter is hoor , een afwezige bio-moeder of een wat te prominent aanwezige. 

Vanaf de tienerjaren lopen onze levensverhalen wat gelijk, vreemd genoeg. Er zijn qua stijl van spreken en humor zelfs grote gelijkenissen zo lijkt 't wel. Leve de overerving van genetisch materiaal ?, of dankzij de levensloop ?

big sister, lillesøster, søster 

Goed, we mailen haast elke dag en we zijn er alle twee achter gekomen dat we nu eindelijk dingen verwerken die onze jongere-ik heeft meegemaakt ;
een bezorgde grote zus zijn van een weggegeven broertje |
een ongewenst kind zijn uit een lastig huwelijk.

Zus iek kan met haar broertje praten, Clark Kent leert zijn bio-roots kennen en krijgt er een grote zus bij.

Ontmoeten zit er niet direct in maar nieuwerwetse post en ouderwetse post zijn prima hulpmiddelen tot het zover komt.
Ik wil Noorwegen wel eens zien. 

Vanillesuiker zouden ze in Noorwegen niet goed kennen, geen goeie toch niet. 
Wij hadden er nog omdat we véél pannenkoeken maken (met Nutella) en ook vanalles bakken.

'Hebt ge naar de vervaldatum gekeken voordat ge die opstuurde ?' zegt Lois Lane met haar ogen rollend.

'Waarom dat ?'

'Omdat jij er zoveel van koopt en de nieuwste altijd vooraan legt ! Laatst had ik een pakje vast dat verviel in 2012 !'

' en .. hebben wij dat opgegeten ?!'
'Ja zulle, in de pannenkoeken is dat prima'
'Oeff'
'Ja oeff, maar als ge iets opstuurt moet ge beter kijken zot !'
'okee'

Zus als er een pakske bij zit van voor 1970 dan doet ge 't maar weg, de rest deugt wel zegt de kleindochter van een bakker me (oeff).

Dus , ik heb een zus , en die stelt het goed , en de zon gaat daar bij haar nu niet onder , de herten eten haar tuintje leeg, haar oprit is een halve kilometer lang, enzovoorts

Groetjes van coach Clark Kent

Voedselagentschap lijst voedsel op dat ook na vervaldatum eetbaar is