Ooit Klaagvrij ? Vrijblijvend aanmodderen ?

Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 56/ dag 103 met het paarse bandje om de pols.  

6 dagen aan-één-stuk-klaagvrij.
Vorig jaar haalde ik 21 dagen en nu zat ik me af te vragen 'waarom gaat het nu, de tweede keer, niet veel vlotter?'

Vandaag van de eerste cd 6 tracks kunnen beluisteren in de auto. 
Het boek A Complaint Free World (een Betere Wereld) voorgelezen door Will Bowen, en de man heeft een aangename stem voor in het verkeer vind ik. Een boek is nogal vlak, een audioboek is gezelliger. Qua inhoud is het identiek.

Hoorde dat hij vanuit België de eerste aanvragen kreeg om purperen bandjes op te sturen, toen het concept nog niet wereldwijd bekend was zoals nu.

Wordt je ooit volledig klaag-loos? Het wordt me regelmatig gevraagd ;

Neen, maar weet dat miljoenen ondertussen bewezen hebben dat het kan om in die 21 dagen aan-één-stuk zonder klagen te slagen. 
Het is soms nuttig om te klagen, maar klagen zo véél als wij allemaal gewoon en onnadenkend doen is schadelijk en onnodig. 
Na 21 klaagvrije dagen ben je écht gelukkiger en rustiger.

Ik kan je verzekeren dat als je het experiment volhoudt - en 21 dagen haalt - jij een ander mens bent. Je zult ook nooit hervallen in klagen als voorheen. 

Ik ben gewoon gaan beseffen dat klagen mij ongemerkt ongelukkiger maakte dan nodig was. Ik ben nooit hervallen in klagen. Mensen zeggen dat ik nooit klaag. Ik weet wel beter en let er heus op hoor. Ik pak de dingen tegenwoordig wel beter aan, zonder hoeven klagen. Je leert dat als je niet mag klagen.

21 dagen niet klagen dat is nog steeds lastig. Eén keer om de zoveel dagen heb ik me weer horen klagen. Het gaat echt wél gemakkelijker om niet te klagen dan de eerste keer, toen ik dagelijks verschillende keren dat bandje van pols moest wisselen. 

Ik zal binnen een maand of twee deze 21 dagen gehaald hebben - misschien moet ik het elke morgen en elke avond een aantal keer tegen mezelf zeggen - dat zal ik doen/ een doel stellen met een tijd er op anders blijf ik maar vrijblijvend aanmodderen.

Dit vat de eerste 6 tracks wat samen.

Vandaag hoorde ik mijn collega zeggen 'dit is klagen, maar ik moet zeggen dat..' , en nadien verwisselde ze haar bandje niet. Ik ken dat gevoel van dat verdomde bandje niet willen wisselen hahaha , toch zal ze het wel doen als ze het serieus neemt zoals ik weet dat ze het doet.
Een andere collega had haar bandje niet meer aan, ik moet morgen eens vragen waarom.

Vandaag wist ik ook niet wat ik hoorde toen twee mensen die mij - elk op een ander moment - iets hadden kunnen aandoen, me openlijk verdedigden. En het was geen show. 
Misschien is het omdat ik me inhou om niet even fel te reageren, en niet onnodig zeur. Met het bandje aan weten mensen wel dat je achter de rug niet over hen praat, of 't toch héél serieus probeert te laten (roddelen was nooit mijn zwakte).

Nee, het is hun verdienste, en ik ben ze er vandaag dankbaar voor.

Misschien is dit een keerpunt , mensen kunnen niet kwaad blijven. Van herstel is bij eentje nog geen sprake, het is te vers, maar het is niet on-mogelijk weet ik uit ervaring met de ander

Voorzichtig positief wens ik iedereen nog een fijne klaagvrije dag toe
Clark Kent