Klaagvrij: 'Mensen die altijd goed gezind zijn Faken het ! '

Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 13/ dag 25 met het paarse bandje om de pols.

Hoi ! Ik begin dag 4 aan één stuk klaagvrij.

Ik vind mensen die altijd goed gezind zijn en lachen verdacht, zij faken het !

Tot mijn twintigste was dat zowat mijn gedachtengang. Toegegeven ik was zelf wat nors, tieners en jongvolwassenen zijn zo, en ik had mijn uitdagingen. Het werd me ook geleerd dat ze fake waren.

En dan:

Liesbeth, een studente in ons eerste jaar verpleging, was altijd blond en happy. Maakte ze een fout, ze flapte er heel wat uit, dan lachte ze met zichzelf. Ik vond haar niet erg slim toen, maar velen mochten haar.
..na een jaartje mocht ik haar zelfs, kan je nagaan.
Liesbeth is voor mij het prototype van een beetje te happy go lucky. Legaly Blond happy. Maar ze was niet fake leerde ik. Patiënten mochten haar, ze maakte klasgenoten blij.

Happiness is a direction, not a destination.

Toch !, altijd positief zijn lijkt verdacht.
De meeste mensen bevinden zich op een glijdende schaal van positief tot negatief, en dat wisselt van moment tot moment.
Maar ik leerde wel alles zo positief mogelijk te zien. Mits enige moeite is er altijd een alternatieve en positievere uitleg voor dingen.
Hier is waarom ik naar positief ben gaan neigen ;


Ik vind dat mensen die altijd negatief zijn het ook faken !

fictional Saturday Night Live character which debuted in 2004 

Het is goed om niet te goedgelovig en roekeloos door het leven te gaan, vind ik, maar alles verdacht vinden is ook niet leuk. Ik ken mensen die me voortdurend waarschuwen voor de gevaren van leven in de stad, die me vertellen wat voor vreselijks in mijn buurt gebeurd, wat ze in de krant lezen, hoe hun fiets gepikt is.. downers
Mijn gezin en ik leven in deze stad, en het valt ons goed mee. Ja, wij enten onze kinderen in met goede raad over veilig internetgebruik, over met vreemden te spreken, over het stadsverkeer, over verkeerde vrienden, over drugs en alcohol..
Ik ben van een boerengemeente, maar daar horen kinderen dit ook te weten. Ook daar gebeurden wel eens akelige dingen. Ik kreeg ook mijn lessen over niet te dicht bij het kanaal te gaan spelen of alleen het bos in te gaan, en bij fuiven mijn glas niet achteloos te laten staan zodat er drugs in gedaan zou worden.

Het gaat over een keuze.
Ik kies om zoveel mogelijk het positieve in het leven te zien. Ik geloof dat de meeste mensen goed zijn of van goede wil. Ik geloof zelfs dat ik norse mensen aan het lachen krijg of de andere kant kan laten zien (al hoeven ze heus niet te volgen).
Wilt iemand negatief zijn en geloven dat er veel kwade wil is en gevaarlijke mensen, dat is hun goed recht.
Wie heeft gelijk? Geen van beide.

Toen ik nog een wat negatieve twintiger was, kwam ik niet zo leuke dingen tegen.
Tegenwoordig kom ik als positieve veertiger vaak goeie dingen tegen, al is de wereld heus niet vrediger dan toen. Ik had toen gelijk, en heb nu gelijk. Toen had ik wel heel wat vrolijker kunnen zijn had ik me wat meer gericht op het goeds dat ook voorkwam, realiseer ik me nu goed.
Mijn goede vrienden Bruno en Herman waren daar toen al veel beter in dan mij.

Will Bowen zegt dat als zowel positieve als negatieve mensen het faken hij liever positief is. Ik ben het daarmee eens, maar heb niet het gevoel dat ik het positieve moet faken. Ik ben gaandeweg in die groef terechtgekomen en voel me daar goed bij, zo simpel is dat.

Ontslaat negatief zijn en klagen mensen vaak niet gewoon van er zelf iets aan te doen? Ik denk het wel. Ze zijn het slachtoffer van de slechte maatschappij, het is hun fout niet, zij kunnen er niks aan doen.
Ik ken zelfs mensen die geen verantwoordelijkheid opnemen voor hun eigen kwalijke gedrag. Als ze er op gewezen worden zeggen ze 'ik ben zo', 'ik heb mezelf niet gemaakt, het zit in mijn genen', 'het ligt aan mijn slechte opvoeding' ..hoe groot is je onmacht dan

Ik kies er voor geen slachtoffer te zijn van omstandigheden. De maatschappij dat ben jij.

Je trekt aan waar je je op richt.
Ervaring leerde me dat mijn huidige houding goeds aantrekt, en dat werkt voor mij. Ik ben niet zoals Liesbeth geworden, maar lach elke dag en maak me geen grote zorgen. Oplossingen bieden zich altijd aan.
Ik heb, in kleine stappen, de negatieve waarzeggerij achter me kunnen laten en ik laat de toekomst komen.

Als nog eens iemand tegen je zegt dat je best wat op je hoede bent, o.k., maar blijf mild denken, blijf positief. Elke dag tel ik mijn zegeningen, kijk ik naar de leuke dingen die gebeurden of desnoods dingen die me bespaard zijn gebleven. Stilaan werd ik positiever.
Ik heb altijd een goed gevoel voor humor gehad, dat helpt ook.

Zo, (opnieuw) mijn vierde dag klaagvrij. Een vrije dag, dus het zal wel meevallen.
Hoe ver sta jij? Laat het me weten via deze blog
Succes ermee.

Ik wens je een toffe en klaagvrije dag

Clark Kent


Debbie Downer is a name of a fictional Saturday Night Live character which debuted in 2004, and who was portrayed by Rachel Dratch.

The character's name is a slang phrase which refers to someone who frequently adds bad news and negative feelings to a gathering, thus bringing down the mood of everyone around them. Dratch's character would usually appear at social gatherings and interrupt the conversation to voice negative opinions and pronouncements.