Verstillen, functies van Stilte en slechte adem.

Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 69/ dag 121 met het paarse bandje om de pols. 

Op de juiste weg, weer 7 dagen klaag-vrij.


Als je zelf klaag-vrij bent en mensen beginnen in jouw bijzijn te klagen, is het hinderlijk als een slechte adem.

Totdat je niets beters weet om te zeggen in bijzijn van anderen, bijvoorbeeld aan de tafel, kan je gerust zwijgen.
Als we niet willen klagen gaan we in het begin meer zwijgen bij gebrek aan dingen om te zeggen. Dat is niet persé een slecht iets.

In de fase dat je competent wordt is het raadzaam aandachtig diep in te ademen en uit te ademen als je kritiek voelt opkomen. Een zucht kan wonderen doen.

Stilte wordt al eens als vervelend of confronterend ervaren, ongemakkelijk. Te spannend ?
Het hoeft echt niet onprettig te zijn hoor.

Je kunt je idee over stiltes bijstellen/ veranderen en dan valt het heus wel mee.

Je coach kan je 6 super-gedachten aan de hand doen over stilte die jij je eigen kunt maken.
Overweeg ze eens :

Als je zwijgt lijk je verstandiger. Overal iets over te zeggen hebben, doet je niet slim overkomen.
Wanneer ik ergens niet over mee-praat, meent men dat ik er verstand van heb.

Als je zwijgt lijk je zelf-zekerder. In onderhandelingen is het een gulden regel dat diegene die het eerst spreekt bij stilte verliest.
We hebben ook de natuurlijke neiging om mensen die veel praten als onzeker te beschouwen. Praten, veel herhalen en klagen zendt een signaal aan anderen dat we onzeker zijn.

Mensen die luisteren worden reuze interessant gevonden. Je kunt in de plaats van mee te praten of mee-te-gaan-zeuren vragen stellen. Het is vleiend om interesse te tonen. Stel vragen naar positieve dingen en zo stuur je het gesprek weg van het negatieve.

Hoe weten we dat we ons bij mensen goed voelen?
Bij mensen bij wie we ons goed voelen, hoeven we weinig te zeggen. Prettig samen-zijn hoeft niet steeds vol gebabbeld te worden.

In stilte hoor je God beter spreken.
Je mag dat gerust los zien van godsdienst.
In stilte doe je meer inspiratie op en komen oplossingen tot je. God, de natuur, het universum, je ziel, je innerlijke, 'het', hoor je dan. Probeer het eens. Het is te vergelijken met de stilte van meditatie.



En deze geef ik uit mijn eigen wijsheid - ervaring :
Ik hou beter zo af en toe mijn grote muil zoniet zeg ik te open en eerlijk, vaak onbezonnen, mijn gedacht (mijn aanvoelen).
Nee, ik heb het niet over kwetsend zijn, ik bedoel dat ik zaken zeg waar de ander niet klaar voor is of dat ik dingen zeg die later niet terug te nemen zijn (You can not un-ring a bell).

Ik ging er (ga er, spijtig genoeg) te vaak van uit dat mensen mijn uitspraken niet zullen verdraaien of tegen me zullen gebruiken

..een eerder dwaas gedacht weet ik wel
..dus heb ik leren zwijgen totdat mensen laten zien dat ze te vertrouwen zijn. Of mensen die vertrouwen beschamen daar heb ik slim mee moeten leren omgaan. Spijtig soms, maar het is zo.



Ik wens je een fijne stille klaag-vrije avond,
Clark Kent