Thanksgiving | Het is niet logisch om overal dankbaar voor te zijn, maar blijf Klaagvrij

Vandaag dag 39/ 10 dagen volledig klaagvrij in de uitdaging om 21-dagen-aan-een-stuk klaagvrij te zijn (a complaintfree world - Will Bowen).

Het is niet evident om elke dag klaagvrij te zijn. Soms heb ik er geen zin in, soms is er reden om te klagen (of niet dankbaar voor te zijn), en terecht !

Ik heb wel het een en het ander om over te klagen omdat ik me zorgen maak. Nee, ik ga u niet

zeggen hoe of waarover, enkel dat het ernstig genoeg is en de uitkomst onzeker.

Of is de uitkomst eigenlijk zeker omdat wie zoekt vindt ! Niet alleen zo 'denken' houdt me rustig, vooral er niet over klagen door er weinig over te spreken helpt me te focussen op een gunstige uitkomst. 

Elke dag heb ik nog plannen dus zit ik niet op mijn handen, integendeel.

Ook onder lastige omstandigheden 'in everything' is het goed om actief te zoeken naar dingen om dankbaar voor te zijn 'give thanks', en dus klaagvrij te blijven.
Die zoektocht is een avontuur.

Will Bowen 's boek 'a complaint free world' - waar ik deze uitdaging om klaagvrij te worden vandaan haal - zoekt het ook al eens in wijsheidsliteratuur.

"In Everything, Give Thanks" 1 Thessalonians 5:18 in the Christian Bible reads, "In everything give thanks." Note that the apostle Paul isn't saying "for everything give thanks." Giving thanks for flat tires, coffee spilled on new pants, lost car keys and toothaches is not practical. However, if you follow Paul's advice and "IN everything give thanks," you can keep your happiness at the highest possible level even during the day-to-day difficulties of life.
"Happy This Year" -- Will Bowen

O.K. voordat je denkt dat ik helemaal reli ben , krijg je mijn groeten,

van coach Clark Kent,

Macy 's Thanksgiving Day Parade 2013 : People Magazine

Thanksgiving Day is a national holiday with religious significance in the United States. What is the date of Thanksgiving Day 2013?

Answer: Thanksgiving Day falls on Thursday, November 28, 2013.

Do you want to make this Thanksgiving a little more special? SayingGrace Before Meals and Grace After Meals is a good way to express your thanksgiving for the blessings in your life. And this Prayer for Government, written by Archbishop John Carroll, the first bishop of the United States, is just as powerful a way to mark this national holiday as it was when he wrote it for Thanksgiving 1791.

Karten met coach ? | You 're in my world now Superman !

Vandaag dag 37/ 8 dagen volledig klaagvrij in de uitdaging om 21-dagen klaagvrij zijn (a complaintfree world).

gisteren was te gek.

Race-land was een aanslag op mijn super-ontwikkelde zintuigen; de knellende helm en schelpzit | geur van olie, benzine, verbrand rubber (of moet ik zeggen 'de smaak van..') | warmte van de raceoveral en muts, en het motorblok in de nek | het racestuurtje dat - eens gestart - aan handen en armen rukte | het janken en brommen en piepen dat doet denken aan grasmaaiers en rijden met mijn eerste wagentje (een 2Pk-tje) | het tunnelzicht bij die snelheid | de rotvaart | ..

Mijn drie racemakkers waren leuke mannen totdat ze in het pak gehesen waren, daarna was elke herkenning foetsie, zo competitief ! en niks uitleg of een tip-van-de-ervaren-provincie-kampioenen. Mijn vraag om tips werd weggelachen. Aanklampen of lossen ! ! 
Uw coach was duidelijk in iemand anders wereld (Caraï!).

Aangezien ik als Superman altijd vlieg (ik heb geen coole wagen zoals Batman) en als Clark Kent steeds de bus neem, was een kart besturen me totaal vreemd.

Als hulpverlener ben ik ook niet erg wedijverig. Ik amuseer me in een spel of wedstrijd meer dan dat ik de koers of het spel wil winnen. Ik vond het gezelschap en de sfeer tof. Het harde rijden, de snelheid, was far out ! Wie geniet er nu niet van een beetje ruw spel ?, ik wel.

You can trouble me for a warm glass of shut-the-hell-up. Now, you will go to sleep or I will put you to sleep. Check out the name tag. You're in my world now, grandma.

Ik had er meer plezier in om mijn buddy 's op te naaien hoe goed ik wel was en dat ze mijn uitlaat mochten kussen. Ik had er nadien plezier in dat de mannen konden zeggen dat ik flink op mijn doos had gekregen. 

Botsauto 's zijn meer iets voor mij, dat heeft iets relationeels (in zekere zin). Ontmoet me maar eens op de kermis, het zal uwe beste dag niet zijn.

'Zolang ast r wiele onder stoan, maakte geen kans' wist Steve Warson me vandaag via Facebook nog te zeggen. Ik betwijfel dat, want ik kan shoppen als de beste en onder winkelwagentjes staan 'wiele' hahaha. Zeg maar eens dat ik niet macho van me af bijt !

Leuk om eens met ijverige kampers weg te zijn, al is die strijd me een beetje vreemd, zeker het stoefen nadien (O Jee). 
Uw coach zou een nieuweling iets proberen leren | maar de tactiek van meteen-het-bad-in-trekken vond ik wel gepast. Niks karten-met-coaching, Doen !

Op twee wedstrijden (heats) wist ik toch van 4 naar slechts 2 seconden trager te zijn dan de flinke mannen die dit van jongs af aan doen. Clark reed toch een van de 8 toptijden van de maand (maar onregelmatig). Te hard verliezen doe ik ook niet graag hahaha.

The son of Clark (11j) was voor ook-zijn-eerste-keer karten ook best snel. Als hij de bandenmuur niet opzocht was hij niet zomaar in te halen. Puik werk. Jong volk is onbevreesd. 
'Ik heb een trukje, ik hoor de hele tijd het muziekje van Mario Kart in mijn hoofd, dan ga ik snel!'

'Het karten en de frietjes waren zeker zo goed als gaan schaatsen, dank je papa' ..de charmeur onder mijn kids in ene nummero zulle.
Naargelang het doel dat je voor ogen hebt is karten een afgang geweest of een groot succes.

klaagvrije groeten van coach Clark Kent

Levenswetten

Klagen als familieziekte | Klaagvrije relaties (boek)

Vandaag dag 35/ 6 dagen volledig klaagvrij in de uitdaging om 21-dagen klaagvrij zijn,
niet slecht.

Laatste twee dagen zag ik telkens 50 tinten grijs, vrijdag als boer en tuinder, vandaag van het koper poetsen (nieuwe luster) en gipsplaat-werken.
Een andere carrière voor Clark Kent ? 

Noop, geen klachten, uw coach maakt in zijn vrije tijd graag zijn handen vuil. 
Iets van A tot Z afwerken, geeft me op zich voldoening. 

Voor onze nieuwe luster moest ik wel bij neef Electrocutioner wat stroomdraad lenen en hem ter hulp roepen want de dimmer gaf paarse vlammen (ongewenst lichteffect). 
Hij was ook hard aan het werk thuis maar kwam zonder morren direct mee. 
Alez, nu zit ik onder beter licht.

Ik had vandaag kunnen zagen over irritant ochtendlawaai op zaterdag, spierstijfheid, mijn i-pod niet kunnen vinden, zoon die uit dakvenster piest (de Chinese toeristen in Antwerpen dachten ff dat ze in Brussel zaten), ontploffend zacht ei, een enveloppe ontvangen met te weinig centen, n overvolle winkel ..
maar het werd toch een klaagvrije dag !

Er ging me een licht op ;
mensen vinden nooit dat ze echte klagers zijn, dat ze commentaar hebben dat geven ze gemakkelijker toe. 
Ik weet dat neef achter mijn rug niet zal klagen over het half uur dat hij bij ons de fout kwam opsporen. Onze ouders doen dat klagen en afmeten wel (familieziekte), de gunsten moesten altijd gelijk verdeeld blijven. Vandaar dat deze generatie Kents het niet 'zo' doet.

Je hoeft niet persé je ouders hun fouten na te bootsen. Je genen en je opvoeding zijn geen echte reden hoor.
Relaties kunnen zonder zuchten, zeuren, roddels, ..

Geen goei voorbeeld? , Zoek inspiratie in dit boek(je)

Morgen gaat uw coach karten, en stoofvlees met friet eten mmm
klaagvrije groeten van Coach Clark Kent

Leve het boerenverstand - 'doen' maakt mijn dag - 'denken' meestal niet

Vandaag dag 35/ weer 1 dagen volledig klaagvrij in de uitdaging om 21-dagen klaagvrij zijn.
Vorige keer 10, ga ik nu voor meer eh.

Maandag - de weekroutine is er weer, kids naar school, vrij vandaag = huisman zijn. Louis Lane zegt dat ik een heel goeie huisman zou zijn.

Ik ben en blijf een boerenjongen in de stad, al leef ik er nu al langer dan op het platteland.

Een hoop kleine klusjes 'doen' ..en bij dat rommelen in de voorraadkast een Italiaans designlampje gevonden dat we wisten dat nog ergens moest zijn. Jaren geleden gekocht, maar geen geschikte plaats voor ..tot nu.

Op de logeer-zolder hangt nu een, een beetje excentriek, een beetje iets-te-duur-lampje. 
Ach, beter daar dan eeuwig in de kast. Zelfs ge-update/ up-gedate met zo een LED peertje.

Het deed me die testen van gisteren vergeten, wat niet weet (of niet 'denkt') wat niet deert nietwaar.
Ik ben toch zeker nog slim genoeg om de lamp te doen branden,
en daar is mijn Louis Lane dan weer heel content mee.

Ik hoor het Frater Vincken in het zesde studiejaar nog zeggen :
"Het is niet hoe verstandig ge wel denkt dat ge zijt, gezond boerenverstand daar gaat niks boven". 

"Frater, de wereld is veranderd"
", maar ik heb nog altijd het meeste vertrouwen in mensen die wat gereed krijgen - mensen die er wat van bakken" (gelijk hoe slim ze zijn). 

The best predictor of future behaviour is recent past behaviour.

klaagvrij-doen coach Clark Kent

Assessment - psycholoog vervangt meneer pastoor

Vandaag dag 35/ 10 dagen klaagvrij was het maximum, nu weer 0 dagen in de uitdaging om 21-dagen klaagvrij zijn.

7 dagen niet geblogd, time flies when your having ..things to do.

Beste kandidaat, je hebt volgende tests voor deze stap van de competentiescreening afgewerkt. Het examen is voorbij, je mag de zaal verlaten. 

niet zoals in het filmpje

Het examen bij Selor op zondag zit er op. 200 ! aanwezigen op deze ene ! examendag. 

Wat ik hoorde, deed me sterk denken aan het rijexamencentrum - 25 jaar geleden - velen waren er reeds voor de zoveelste keer vertelden deelnemers. Ze beschreven het als een Lotto. 
ik zou dat zelf wel zien (hoogmoed?, onwetendheid?, te optimistisch?). Toen, bij het rijexamen, haalde ik mijn theoretisch en praktisch in één keer, of dat nu het geval zal zijn ?

Als je mijn blog leest weet je dat ik al enkele assessments positief aflegde, maar dat neemt niet weg dat ik me er mateloos over verbaas hoeveel vertrouwen men er in stelt. 
Al zal ik blij zijn wanneer ik het haal, maar assessments ik ben er geen fan van, en betwijfel hun nut. 
De wereld wordt overdreven gepsychologiseerd, daar verschijnen de laatste tijd mooie uitgaven over die ik als psychiatrisch hulpverlener verfrissend vind. 

Meneer pastoor is vervangen door de psycholoog wiens zegen over allerlei zaken nodig is. Psychologie is de nieuwe religie geworden (cfr. Jeffrey Wijnberg, Hoe erger Hoe beter, 2013).

Het juiste diploma en een cv geven je de toelating om aan de competentieproef deel te mogen nemen, las ik laatst. 

Euh, mijn diploma behalen deed ik mits het goed volbrengen van praktijkstages, en mijn cv geeft mijn loopbaan weer ! 
Welke competentie moet een mens dan nog bewijzen voordat hij een proefperiode mag doen ?

Mijn vorige test-psychologe was hooguit 24 !, die vervangt dan het oordeel van een jury van peers of een gesprek met het diensthoofd..

De rekentesten, abstracte testen en postbaktesten zijn alleen een zekere zaak voor bollebozen - daar reken ik mezelf met mijn gemiddeld verstand niet bij. Ik ben ook bedachtzamer geworden, een zegen in mijn werk, ik heb het dan ook lastiger met die tijdslimiet op breinbrekers. 
De persoonlijkheidstesten en situationele testen - waar ik op mijn best in ben - kunnen de bollebozen gewoon sociaal wenselijk invullen.
Wie is er dan in zijn voordeel met die assessments ?

Vandaag zit schuin voor me een jonge dame - alleen maar schoon, potent en competent volk gezien vandaag (forse competitie ! voor deze oude rot-in-het-vak). 

Tien minuten in to the test roept ze de opzichter-examinator bij zich :
"Ik kom als psychologe voor een penentiare instelling, maar dit gaat zo niet hoor." 
", deze test zou een formaliteit zijn voor een master zei men me, maar het is te moeilijk." 
(Ik verzin het niet beste lezer!)
de examinator tracht haar te kalmeren:
"Je vult het maar rustig (er zit een behoorlijke tijdsdruk op !) in en dan zie je maar hoe het resultaat is, misschien valt het beter mee dan je denkt, hou vol." 

Nou, mij stelt het ook niet gerust, de demo op de website ging prima maar dit examen is anders, je krijgt minder tijd dan men je in de demo beloofde, en is eens zo lastig (help !). Onder kandidaten hebben we het er over in het toilet, dit is absoluut niet zoals in de demo, en je wordt gepenaliseerd voor een fout antwoord ! Nou de kansen liggen gelijk denken we maar.

Ik heb mijn paarse-niet-klaagbandje (a complaint free world) maar verwisseld 

want bij thuiskomst heb ik (niet erg positief) over de test gesproken en geklaagd over de psychologe die zich bekloeg over de test. Is het immers niet de fout van uitgerekend psychologen dat we moeten leven met testen en assessments waar zij zich zelf blijkbaar te goed voor achten? 

Nu heb ik ook milde gedachten. Ik had te doen met alle kandidaten, ook met mezelf, en misschien opent dit de ogen van deze psychologe dat de bedrijfswereld doorgeschoten is op de psychologische toer 
en dat zij een verschil kan maken. Who knows. 
Ondertussen is sollicitatie big bussines.


Selor - de examenfabriek van de Federale Overheid - was weer een ervaring.
Ook al zal ik het geen compliment vinden wanneer ik het haal, ik ben benieuwd wat het werd. Een dubbeltje op zijn kant.

Misschien is het zoals de weg uit Brussel vinden ; het lijkt nergens heen te gaan en dan plots ben je op de autostrade aan de luchthaven ! Oef !

klaagvrije groeten van jouw coach Clark Kent die vandaag goed zal slapen,
morgen weer 1 dag klaagvrij

10 Laws of Life ?

Vandaag dag 31/ 9 dagen klaagvrij / in de uitdaging om 21 dagen aan-een-stuk-klaagvrij te worden.

Gisteren waren we met 13 thuis, dus ontmoette ik zeker wel mensen waar ik mijn ongenoegen tegen kon uiten over bijvoorbeeld iemand die uit krenterigheid zelf ging verder verven in zijn keuken en tegen de molures van het plafond knoeide die ik daags voordien secuur opknapte. 
Vrij ondankbaar. 

Nadien vroeg hij me om het terug te corrigeren, niet leuk. Ik heb hem dat gewoontjes gezegd, en dat-was-dat, hij hoefde het daar niet mee eens te zijn (ik weet zelfs niet meer precies wat hij antwoordde).

Maar dat soort dingen - dat me vroeger raakte - bekijk ik anders, en
er zijn andere zaken om over te praten met gasten.

Je mag dit heus zeggen-zonder-zeuren(-als-een-feit), maar wat schiet je er mee op eh? 
Het wordt al snel 'ik kan het beter dan hem'.

Als ik mijn hersenen wil trainen op het niet aanmaken van klachten, dan moet mijn mond er over zwijgen.

Uw coach is begonnen aan een reeks over de levenswetten.
De 10 levenswetten - niet de 10 geboden ! - kennen, en gebruiken, helpen je onmiddellijk om succesvoller te zijn en om kalmer te kunnen leven.
Als je weet hoe het leven ineen zit dan klaag je ook minder.

Je kunt die reeks volgen via deze link :

http://freecoachclarkkent.blogspot.be/2013/11/clark-kent-bekent-uw-coach-leest.html

Gisteren liet de energieverdeler weten dat ze om 13:30 zouden komen graven, nu krijg ik om 9:00 ! een sms 'onze technieker is nu op weg naar u, wij verwachten uw aanwezigheid'. Als je de tien wetten leert kennen, verbaast dit je niet meer.
Wie weet zie ik pas iemand verschijnen na 13:00 of later..
Uw coach is er op voorzien (een dag vrijaf en thuiswerk vandaag)

groetjes van coach Clark Kent,

Never miss a good opportunity to shut the fuck up !

Vandaag dag 28/ 5 dagen klaagvrij / 


Will Bowen zegt het ook in zijn boek 'A Complaint free World' , mensen ontmoeten is klagen, zeker in het begin van deze uitdaging om 21 dagen aan-een-stuk klaagvrij te zijn. 

Ik ben de laatste dagen vooral thuis geweest, verven, kelder opruimen, poetsen, wat lezen - weinig mensen ontmoet. 5 dagen klaagvrij is dus geen super-man-prestatie geweest (zolang je het klagen niet uitspreekt, zit je safe)

Als je klachten niet meer uitspreekt (je mond) dan schakelt je brein over op het aanmaken van andere gedachten.

Als de klant het product niet meer wilt, dan schakelt de fabriek over op iets anders.

Gewoon af en toe je best doen om te zwijgen. Never miss a good opportunity to shut up.

Natuurlijk ontmoet ik nog mensen: mijn vrouw Louis Lane, mijn kids, de postbode, de winkelier, de mensen in de rij aan de kassa, buren, mijn vrienden (in levende lijve of op het net), ..een zucht en een klacht is rap geplaatst (ik zwijg)
Het is altijd goede raad om op je woorden te letten (verlegen mensen mogen die raad negeren!)

Een koppel dat ik coach gaat door een renovatie-dip. Zij wilt het huis opruimen en opknappen, hij is een verzamelaar van rommel en vindt zijn vrijgezellenwoonst prima zoals het is. Als mens heb ik met hem en met haar te doen, ze maken er ruzie over. Als coach Clark Kent is de fase van ontdekking van het probleem voorbij en schakelde ik over op confrontatie (het stinkt hier) en provocatie ('spaar dat geld voor een aannemer of een nieuwe keuken maar, echtscheidingsadvocaten kosten flink wat geld naar het schijnt').

Ja hoor, ik mag er nog steeds komen, gisteren vroeg manlief me zelfs om zijn vrouw te helpen verassen door een kast af te breken terwijl zij winkelen was. Tijdens de afbraak heb ik nog eens goed met zijn linkerhanden gelachen. Vandaag staat hij op de ladder te klussen ..hallelujah !

Nu moet ik beginnen hier aan papierwerk. Rekeningen betalen en kopies gaan maken - door de regen - is niet mijn favoriete bezigheid (zeg ik zonder klagen).
Gelukkig houden mijn drie tieners me gezelschap (af en toe voeden, TV, en het is in orde)

Go Clark Kent

Not My Job - The Kidnapping of Heiniken

Vandaag dag 25/ 2 dagen klaagvrij / in de uitdaging om 21 dagen aan-een-stuk klaagvrij te zijn

Yep, je ziet het goed de teller staat weer op 2 dagen. Uw coach heeft dus geklaagd, al was het maar dat de koffie (verbrand, afgekoeld weer opgewarmd en bitter) niet te drinken was. Er was niks anders op de set en het was koud en nat en laat (waarover ik niet klaagde) en toen heb ik mee-geklaagd over de koffie. Banaal, maar fair is fair, bandje van pols veranderd. 

Dat was reden 1 : get attention. 

Gisteren was ik op de filmset van een Amerikaanse productie 'The Kidnapping of Heiniken' met Anthony Hopkins (die er niet was hoor). 

Op 9 november 1983 worden biermagnaat Heiniken en zijn chauffeur gekidnapt, en op 30 november worden ze gevonden. 

Ze zaten opgesloten in een hangaar en overleefden op karakter, hun bierbuik, worsten en bier van Kristal Alken (marteling).

Van de 15 miljoen gulden zijn er 8 miljoen spoorloos gebleven.

Hollywood ziet er precies geld in om er nog eens een film van te maken. 
Voor mij de kans om eens een dag een kijkje te nemen op een grote filmset (de Amerikanen die er rondliepen kende ik niet - maar de techniek, daar mocht ik heel kortbij komen!). De nachtopnamen waren knap.

Ik ging als chauffeur met de blauwe Volvo Amazone van vriend Hero. De straten rond de Luchtbal moesten er uit zien als Ho-land in de eighties. Spijtig genoeg was er geen Delorean.

Basicly was dat gans de dag de wagen hier en daar in beeld neerzetten en wachten, wachten, wachten. 

Voor een keer op enkele locaties kijken hoe men acteurs opmaakt, scene 's opzet, repeteert, opnames maakt was wel cool (en berekoud).
Massa 's mensen en apparatuur voor enkele minuutjes film.

In oktober gaf ik de vijf redenen waarom mensen klagen. Reden twee 'onder verantwoordelijkheden uit komen' (het is niet mijn fout , het is niet mijn job , ik kan er niks aan doen , ik deed al zoveel, doe jij eens iets !) zag ik gisteren in actie. Alles wat ik meemaak bekijk ik door de bril van een coach (beetje beroepsmisvorming eh).

In de film zijn alle jobkes versnipperd, er loopt daar voor elk werkje iemand rond. De man die de kabel legt is niet diegene die hem vastplakt, de cameraman raakt geen kabel aan.

Een acteur legt zakken losgeld in de koffer, en dan legt iemand anders ze terug, en rijdt nog iemand anders de auto terug waarna de acteur weer instapt en hetzelfde opnieuw doet. Vreemd. 

Op een moment stonden er wel vijftien mensen rond een auto waarvan het bagagerek te los zat, een klusje van niks, maar er werd meteen geroepen op en op die man wiens verantwoordelijkheid dit was, werd gewoon minutenlang gewacht ook (niemand raakte de schroef aan). 
Iedereen vond dat héél gewoon, geen geklaag.

Liepen er mensen over de set dan werd er geroepen op een bepaald iemand, 
maar niemand anders die de mensen even tegenhield of de weg wees. De regisseur wist meteen wie hij moest uitkafferen, en de assistent kwam niet aanzetten met 'sorry', 't was niet mijn job', of 'kan iemand anders dat niet ff doen'.  
Het was zijn job, punt uit.

Ik zie wel hoe dat in de theater- en filmwereld de effectiefste manier is om zaken gedaan te krijgen, zij hebben er geen probleem mee en alles gaat vlot. In het echte leven en op de meeste jobs werkt het zo niet, het is teamwork en men komt op elkaars terrein (verwarrend?, reden tot er-onder-uit-muizen?, reden om je niet 100% te geven?). 

De hete patat (hot patato) doorgeven, wordt over het algemeen niet op prijs gesteld.
Op de filmset deed ieder zijn job.

Leuk om eens te zien hoe het fragmenteren van jobs ook kan. Een massa volk heb je dan wel nodig. Hollywood had duidelijk dollars genoeg.

en toch..de man van de catering vertrok met de laaddeuren op en al de kippenbillen, koffie, koeken, cola, spaghetti.. kieperde uit de vrachtwagen (spectaculairder dan de film!). Toen kwamen anderen hem toch helpen hoor. 

Mijn routine was weer wat gebroken met de dagje op de set in Antwerpen (zogezegd in Holland).

Wie graag wilt weten waar die 8 miljoen gulden zijn ? Ik heb met de losgeldwagen gereden..

Groetjes van coach Clark Kent

Allerzielen - Allerzieligst - Verwerken is niet noodzakelijk om te kunnen fietsen

Vandaag dag 21/ 10 dagen klaagvrij / in de uitdaging om 21 dagen aan-een-stuk klaagvrij te zijn

Zojuist gezien bij mythbusters , Lasagne kun je maken in een afwasmachine. 

In zijn boek 'Hoe Erger Hoe Beter' over provocatieve psychologie doorbreekt Jeffrey Wijnberg 23 mythes uit de psychologie. Absoluut geen anti-psychologie , meer een psychologie update.

Omdat het Allerzielen is vandaag : de noodzaak van verwerking.

De diagnose onverwerkte rouw, onverwerkt trauma, onverwerkt godweetwat is een 'handige' diagnose. Wie heeft er geen onverwerkte dinges in zijn verleden ? 
De psycholoog moet wat minder lui zijn ?

Jeffrey Wijnberg zegt dat het kunnen herbeleven van oude emoties eerder een vaardigheid van de geest is, dan een gebrek of een probleem. 

Toch blijft de traditionele psychologie zeggen dat het logisch is dat mensen vastlopen in hun leven als zij hun verleden onvoldoende verwerken.

'Je kunt pas weer vrijuit fietsen als alle reparaties aan de fiets zijn voltooid !'

Fout ! In de praktijk is het héél anders :

• mensen blijken prima op half-kapotte fietsen te kunnen rijden (denk aan studenten..)
• nog simpeler : ze kopen een nieuwe fiets (denk aan een nieuwe relatie, nieuwe job .. die alles oplost). Op die manier is de pijn ook gauw over.

Maar daar verdienen fietsenmakers en psychologen niet veel aan. 

shock - ongeloof - onmacht - verdriet - boosheid - angst - schuldgevoel doormaken én je bent er doorheen zou een noodzaak zijn. Over het algemeen maakt iedereen die stadia door, maar daarom zijn ze geen noodzaak, of is de kous daarmee af.

• een kind verliezen is nooit een afgedane zaak, en ouders willen ook niet dat het een afgedane zaak wordt
• een partner verliezen willen mensen niet gewoon te boven komen
• sommige mensen rouwen amper

die mensen vragen geen hulp voor iets dat een plaats en een positieve functie heeft in hun leven.

• sommige mensen beginnen zelf over hun rouw, misschien zit het probleem dan ergens anders en is dit een rookgordijn, of een test voor de psy.
• nogal wat cliënten willen blijven praten en hangen in rouw zodat ze hun leven geen nieuwe wending moeten geven. Dan hoort de psycholoog niet 'begripvol' te zijn of te helpen verwerken' maar hun confronteren met hun eigen vermijdingsgedrag.

Is rouw dus noodzakelijk ? 

Uw coach zou zeggen van niet altijd neen.

groetjes van coach Clark Kent