70 dagen ver in de 21-dagen-aan-één-stuk-klaagvrij-uitdaging (a Complaint free World - Will Bowen)
W Bowen 1 - C Kent van 1, hoe is het mogelijk (grumbl)
Verkiezings-tien-minuten-debatten op TV - niet over geklaagd
Parkeerboete onterecht - (nog) niet over geklaagd (maar het is lastig want parkeerbedrijf is doof voor het argument dat mijn nieuwe wagen....)
Meeuw schijt mijn ganse auto ongelofelijk! onder - hard mee gelachen, was me dat verschieten!
Artikels over buren die zuur klagen over anderen - niet over geklaagd (de media hebben weer een 'hot item' gevonden)
gsm van dochter op school gestolen - mijn mening over gezegd (vind het erg voor haar), niet geklaagd
Verzuim en verloop van collega 's op het werk - niet geklaagd, er is altijd een oplossing, en er kwam goed nieuws.
In de file - niet geklaagd (kan ik eens rustig in mijn neus peuteren en cd luisteren)
Toch gefoeterd op mijn zoon want ik 'haastte' me naar huis om samen met hem zijn computer te gaan ophalen , maar meneer was zo sloom dat we niet tijdig konden vertrekken.
Snel betrapte ik me daar op en zei tegen mezelf 'Hé, wiens probleem is dit eigenlijk als HIJ zijn pc niet heeft?, het mijne toch niet! Kalm aan Clark.'
Polsbandje van kant gewisseld want ik ben verantwoordelijk voor wat ik zeg.
Mijn polsbandje is Paars.
Sommige mensen houden van paars.
Voetbalploegen zouden zelfs paars kunnen zijn liet ik me vandaag vertellen (ik ken niks van voetbal, wel van F1)
.. maar vertrouw toch maar niet zomaar alles wat paars is
'Verlaat nu het veerpont' |
Wel blijven gebruiken dat paarse bandje.
Will Bowen en ik zitten wéér aan dag 1 , doch geloof me maar als ik zeg dat het paarse bandje deugd doet én dat de 21 dagen klaagvrij mogelijk zijn (uw coach heeft het twee keer eerder gehaald).
Zoals alles dat de moeite waard is, is het niet gemakkelijk.
Succes.
Jouw klaagvrij coach Clark Kent,
"Did I say that out loud?"
Have you ever thought something negative and then realized that you also SAID it? Well, I caught myself doing just that while checking in at the airport.
I'd been working 16-hour days on a short film about an entire middle school that is becoming Complaint Free. I'd been high on passion and enthusiasm for days but now I hit a wall. I was tired and hungry. As I stood at the counter, I found myself complaining aloud—to no one in particular, "I don't like this person," in reference to the clerk. FORTUNATELY, she didn't hear me but it's back to Day 1 for me.
Actually, the clerk was being helpful and somewhat playful—but my nerves were on edge.
Even when I'm tired or hungry, I'm responsible for what I say.
Complaining while working on a film about being Complaint Free—now THAT’S irony.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten