zaterdag 30 juni 2012
Self coach Clark Kent: Klaagvrij: Wat klagen precies 'is'
Klagen is een energieke uiting van pijn, verdriet, ontevredenheid, waarbij jij je in de klacht richt op het probleem en niet op de oplossing (en meestal richt de klager zich tot de verkeerde persoon).
Klaagvrij: Wat klagen precies 'is'
Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 10/ dag 17 met het paarse bandje om de pols(en).
Opnieuw een dag 2 aan één stuk klaagvrij
Vandaag schijnt de zon, en al ben ik van wacht, het gaat me goed af.
Om uit te leggen wat 'klagen' precies is (het wordt me dikwijls gevraagd), haal ik een herinnering op uit mijn vorige keer 21 dagen.
Ik was op weg naar huis - een rit van anderhalf uur - bleven de zonen maar gieren, treiteren en roepen achter in de wagen. Na enkele keren uitleggen wat ik wilde - enige stilte om me te kunnen concentreren op de weg, het goot buiten - kon ik het niet laten om kort maar krachtig te roepen dat het uit moest zijn. 'Het is altijd van dat, gewoon vragen daar luisteren jullie niet naar. Stop dat lawaai maken en gedraag jullie eens, ik meen het hoor'. Ook zei ik tegen mijn vrouw - al was het rustig gezegd, het was klagen - 'Als ik moet sturen, kun jij dan eens vragen om wat rust, moet ik dat weer doen?'
Na enkele tellen voegde ik er aan toe; 'Eerlijkheidshalve zal ik mijn bandje maar van pols veranderen hé schat. We spelen het spel eerlijk'.
Klagen is een energieke uiting van pijn, verdriet, ontevredenheid.
Maar die definitie gaat ook op voor het aangeven van feiten. Je mag gerust zeggen dat je pijn hebt, verdrietig bent of ontevreden. Het wordt pas klagen als je in herhaling valt, je toon klagerig is, je iets of iemand de schuld geeft (iemand, God, je afkomst, het weer..).
Volgens mij voel je zelf wel aan wanneer het klagen, zeuren of mopperen is.
bijvoorbeeld:
'Het is warm vandaag' is een feit vertellen.
'Het is zoooo warm vandaag (zuchtend)' of 'Het is zo verdomde warm vandaag' is klagen omdat het aangeeft dat de verteller aangeeft dat hij het anders zou willen.
Of
'De laatste melk is uit de ijskast zonder aanvullen, dat vind ik niet plezierig hoor' is een feit vertellen.
'Het is weer van dat weeral geen melk, wie heeft dat gedaan!' of 'Dat overkomt mij weer.. nu is de melk wéér op als ik er wil..'. is klagen.
Dat subtiele verschil voel je zelf wel aan. Als je denkt 'is dat niet klagen?' dan is het vaak wel tijd om je bandje van pols te wisselen.
Will Bowen voegt aan die defenitie toe dat jij je in een klacht richt op het probleem en niet op de oplossing.
Je kunt dus je beklag gaan maken aan de balie van een hotel, of je kunt hen vriendelijk gaan vragen naar een oplossing.
Will Bowen zegt ook dat de klager zich richt naar de verkeerde persoon.
Je kunt je klacht uiten aan een vriend, een familielid, een buur.. die met jouw probleem niets te maken heeft en er niks aan gaat kunnen doen.
Je kunt bijvoorbeeld i.p.v. naar de balie van het hotel te gaan, je vrouw bellen en je beklagen over de staat van de kamer. Niet erg efficiënt.
Ik vind dat je een niet betrokken iemand best mag vertellen wat je dwars zit, maar dan hou je het bij het vertellen van feiten zonder je beklag te doen. Dat mag best.
Je houdt het ook best kort. Als je vriend weet waar je mee zit dan hoef je hem niet verder op te naaien, of proberen zijn steun of zijn bevestiging te krijgen van jouw gelijk. Je hoeft een ander zijn energie niet op te slorpen of zijn stemming te beïnvloeden.
Met het paarse bandje om mijn pols merk ik op wanneer ik klaag.
Of/ wanneer ik de 21 dagen klaagvrij zijn haal kun je verder volgen in mijn blog. Als je meedoet wens ik je veel succes.
Klagen is een energieke uiting van pijn, verdriet, ontevredenheid, waarbij jij je in de klacht richt op het probleem en niet op de oplossing (en meestal richt de klager zich tot de verkeerde persoon).
Ik wens iedereen een prettige en klaagvrije dag.
Coach Clark Kent
Het schoenincident, 12 oktober 1960 was absoluut géén klagen [uw coach].
[Bron: Wikipedia] Volgens een lid van de Nederlandse delegatie, Jan Meyer, werd Chroesjtsjov tijdens de behandeling van de toetreding van Communistisch China en Nationalistisch China tot de Verenigde Naties opzettelijk door de voorzitter genegeerd. De Verenigde Staten probeerden de inhoudelijke behandeling van de toetreding te blokkeren door voortdurend procedurekwesties aan de orde te stellen. Uiteindelijk wist Chroesjtsjov, onder andere met zijn schoen, zoveel kabaal te maken dat de voorzitter hem niet meer kon negeren. De delegatie van de Sovjet-Unie had volgens Meyer buitengewoon veel plezier om deze actie.
Opnieuw een dag 2 aan één stuk klaagvrij
Vandaag schijnt de zon, en al ben ik van wacht, het gaat me goed af.
Om uit te leggen wat 'klagen' precies is (het wordt me dikwijls gevraagd), haal ik een herinnering op uit mijn vorige keer 21 dagen.
Ik was op weg naar huis - een rit van anderhalf uur - bleven de zonen maar gieren, treiteren en roepen achter in de wagen. Na enkele keren uitleggen wat ik wilde - enige stilte om me te kunnen concentreren op de weg, het goot buiten - kon ik het niet laten om kort maar krachtig te roepen dat het uit moest zijn. 'Het is altijd van dat, gewoon vragen daar luisteren jullie niet naar. Stop dat lawaai maken en gedraag jullie eens, ik meen het hoor'. Ook zei ik tegen mijn vrouw - al was het rustig gezegd, het was klagen - 'Als ik moet sturen, kun jij dan eens vragen om wat rust, moet ik dat weer doen?'
Na enkele tellen voegde ik er aan toe; 'Eerlijkheidshalve zal ik mijn bandje maar van pols veranderen hé schat. We spelen het spel eerlijk'.
Klagen is een energieke uiting van pijn, verdriet, ontevredenheid.
Maar die definitie gaat ook op voor het aangeven van feiten. Je mag gerust zeggen dat je pijn hebt, verdrietig bent of ontevreden. Het wordt pas klagen als je in herhaling valt, je toon klagerig is, je iets of iemand de schuld geeft (iemand, God, je afkomst, het weer..).
 |
| Nikita Croetsjov 1953 - 1963, het schoenincident 12 oktober 1960 |
Volgens mij voel je zelf wel aan wanneer het klagen, zeuren of mopperen is.
bijvoorbeeld:
'Het is warm vandaag' is een feit vertellen.
'Het is zoooo warm vandaag (zuchtend)' of 'Het is zo verdomde warm vandaag' is klagen omdat het aangeeft dat de verteller aangeeft dat hij het anders zou willen.
Of
'De laatste melk is uit de ijskast zonder aanvullen, dat vind ik niet plezierig hoor' is een feit vertellen.
'Het is weer van dat weeral geen melk, wie heeft dat gedaan!' of 'Dat overkomt mij weer.. nu is de melk wéér op als ik er wil..'. is klagen.
Dat subtiele verschil voel je zelf wel aan. Als je denkt 'is dat niet klagen?' dan is het vaak wel tijd om je bandje van pols te wisselen.
Will Bowen voegt aan die defenitie toe dat jij je in een klacht richt op het probleem en niet op de oplossing.
Je kunt dus je beklag gaan maken aan de balie van een hotel, of je kunt hen vriendelijk gaan vragen naar een oplossing.
Will Bowen zegt ook dat de klager zich richt naar de verkeerde persoon.
Je kunt je klacht uiten aan een vriend, een familielid, een buur.. die met jouw probleem niets te maken heeft en er niks aan gaat kunnen doen.
Je kunt bijvoorbeeld i.p.v. naar de balie van het hotel te gaan, je vrouw bellen en je beklagen over de staat van de kamer. Niet erg efficiënt.
Ik vind dat je een niet betrokken iemand best mag vertellen wat je dwars zit, maar dan hou je het bij het vertellen van feiten zonder je beklag te doen. Dat mag best.
Je houdt het ook best kort. Als je vriend weet waar je mee zit dan hoef je hem niet verder op te naaien, of proberen zijn steun of zijn bevestiging te krijgen van jouw gelijk. Je hoeft een ander zijn energie niet op te slorpen of zijn stemming te beïnvloeden.
Met het paarse bandje om mijn pols merk ik op wanneer ik klaag.
Of/ wanneer ik de 21 dagen klaagvrij zijn haal kun je verder volgen in mijn blog. Als je meedoet wens ik je veel succes.
Klagen is een energieke uiting van pijn, verdriet, ontevredenheid, waarbij jij je in de klacht richt op het probleem en niet op de oplossing (en meestal richt de klager zich tot de verkeerde persoon).
Ik wens iedereen een prettige en klaagvrije dag.
Het schoenincident, 12 oktober 1960 was absoluut géén klagen [uw coach].
[Bron: Wikipedia] Volgens een lid van de Nederlandse delegatie, Jan Meyer, werd Chroesjtsjov tijdens de behandeling van de toetreding van Communistisch China en Nationalistisch China tot de Verenigde Naties opzettelijk door de voorzitter genegeerd. De Verenigde Staten probeerden de inhoudelijke behandeling van de toetreding te blokkeren door voortdurend procedurekwesties aan de orde te stellen. Uiteindelijk wist Chroesjtsjov, onder andere met zijn schoen, zoveel kabaal te maken dat de voorzitter hem niet meer kon negeren. De delegatie van de Sovjet-Unie had volgens Meyer buitengewoon veel plezier om deze actie.
vrijdag 29 juni 2012
Klaagvrij met Kent: Ik lucht mijn hart bij mijn partner, dat moet toch kunnen! Triangulatie
Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 9/ dag 16 met het paarse bandje om de pols(en).
Nu 1 dag (weer) klaagvrij,
Record tot nu toe 3 dagen, dat was gisteren. Toen stond ik na een dag boodschappen en klusjes in de rij voor tweedehands schoolboeken ..en kloeg nóg altijd niet (goed hé), al werd er daar flink gemord en waren er zelfs boze ouders (het ging wel héél traag, en er stond een zwangere vrouw aan te schuiven, en het was heet, en en en ..allemaal waar doch excuses).
Na dat lange aanschuiven kregen mijn dochter en ik goede boeken te pakken en deden een koopje, dus eind goed - al goed - en niet geklaagd (Flinke coach Clark Kent).
We fietsten naar huis tussen twee zomerse buien door en toen..
deed mijn vrouw de deur open en..
Ze wou op babybezoek bij de buren en we zouden niet zó lang weg blijven zodus voelde ik me wat ongemakkelijk en om me te excuseren ..zei ik 'man-oh-man-wat-een-aanschuiven-was-me-dat-zeg!, niet-te-doen! op een toon die mopperend was i.p.v. gewoon te zeggen 'We zijn laat, het duurde daar wat lang, de leraars waren niet klaar voor zo een toeloop'.
Onmiddellijk riep mijn dochter het uit: 'Oh papa je hebt geklaagd! na meer dan een uur zo goed aanschuiven en niks negatiefs zeggen - Hoe is het mogelijk! Zonde papa, hoe spijtig!'
Nee, mijn vrouw zou er heus niks op gezegd hebben, maar ik klaagde als excuus.
Het opbouwen gaat verder.
Klagen kan voordeel hebben, zeg je misschien. Ik kan je geen ongelijk geven; klagen kan financieel een voordeel opleveren, maar nooit wordt je er gelukkiger van.
Een klein financieel voordeel hebben maar de cliënt verliezen, of ergens niet meer kunnen komen na een scene (je kunt met hem overal komen, doch maar één keer; is hier een bekend gezegde), of op lange termijn aanzien worden als een klager die men afscheept met een uitleg, Wat heb je daar aan?
Klagen kan ook mensen aantrekken, maar niet 'de juiste' deze die je gelukkiger zullen maken. Join the complait crew of kom bij de roddelclub - je bent niet meer eenzaam, hebt een hobby (lekker roddelen) maar het vreet aan je gezondheid, humeur en wereldbeeld.
'I know you think that shit don 't stain, but look closer, roses realy smell like poop poop poo'
(songtekst/ Outcast)
En je zegt misschien; 'ik lucht mijn hart maar bij één iemand, mijn partner, dàt móet toch kunnen!!'
Juist, mijn vrouw en ik losten onze problemen ook liever op door met elkaar te praten dan met anderen. Bewonderenswaardig zou je denken. Als we het nog doen, dan houden we het superkort en informatief. Er is zo nog tijd voor fijne gesprekken ..die je ook opnieuw moet leren hoor.
Praten met iemand anders dan de persoon die je confronteert met je niet-verwerkte emoties heet triangulatie.
Je voelt 'm al aankomen; als ze er in de psychologie een term voor hebben dan is er iets mis mee.
Van triangulatie spreken we als je moeilijkheden met iemand hebt, maar de problemen - in plaats van je rechtstreeks tot die persoon te wenden - met een derde bespreekt. Waarom is praten met een ander klagen?, omdat je er het conflict mee in stand houdt in plaats van het op te lossen.
Je welwillende wijze partner raakt betrokken bij jouw ontevredenheid; gaat advies geven of erger nog gaat proberen het probleem op te lossen voor jou. Dat kan heus helpen, maar je partner leert jou daar niet mee toekomstige problemen aan te pakken.
Als therapeut heb ik die twee 'neigingen' leren onderdrukken (ook geleerd door scha en schande hoor!)
Als ouder wil je natuurlijk je kinderen helpen, maar let er op dat ze geen ongezond afhankelijk (van advies, of hulp) patroon gaan ontwikkelen. Je geeft hen een vrijbrief om jou te pas en te onpas bij onenigheden te betrekken. Je leert ze ook al niet zelf iets op te lossen.
Je kunt ze beter zeggen dat ze met elkaar moeten praten, hun eigen conflicten moeten oplossen (meer niet, en natuurlijk dat jij er bent om te luisteren).
Door dat te doen geef je ze de gave van een gezonde communicatie.
Het doet me er aan denken dat er typische redenen zijn waarom mensen klagen. Iets voor een volgende blog van
Clark Kent
Hou vol, het wordt alleen leerzamer en leuker !
 |
| Nog een blogger/ en een van de tientallen miljoenen die het doen! |
Nu 1 dag (weer) klaagvrij,
Record tot nu toe 3 dagen, dat was gisteren. Toen stond ik na een dag boodschappen en klusjes in de rij voor tweedehands schoolboeken ..en kloeg nóg altijd niet (goed hé), al werd er daar flink gemord en waren er zelfs boze ouders (het ging wel héél traag, en er stond een zwangere vrouw aan te schuiven, en het was heet, en en en ..allemaal waar doch excuses). Na dat lange aanschuiven kregen mijn dochter en ik goede boeken te pakken en deden een koopje, dus eind goed - al goed - en niet geklaagd (Flinke coach Clark Kent).
We fietsten naar huis tussen twee zomerse buien door en toen..
deed mijn vrouw de deur open en..
Ze wou op babybezoek bij de buren en we zouden niet zó lang weg blijven zodus voelde ik me wat ongemakkelijk en om me te excuseren ..zei ik 'man-oh-man-wat-een-aanschuiven-was-me-dat-zeg!, niet-te-doen! op een toon die mopperend was i.p.v. gewoon te zeggen 'We zijn laat, het duurde daar wat lang, de leraars waren niet klaar voor zo een toeloop'.
Onmiddellijk riep mijn dochter het uit: 'Oh papa je hebt geklaagd! na meer dan een uur zo goed aanschuiven en niks negatiefs zeggen - Hoe is het mogelijk! Zonde papa, hoe spijtig!'
Nee, mijn vrouw zou er heus niks op gezegd hebben, maar ik klaagde als excuus.
Het opbouwen gaat verder.
Klagen kan voordeel hebben, zeg je misschien. Ik kan je geen ongelijk geven; klagen kan financieel een voordeel opleveren, maar nooit wordt je er gelukkiger van.
Een klein financieel voordeel hebben maar de cliënt verliezen, of ergens niet meer kunnen komen na een scene (je kunt met hem overal komen, doch maar één keer; is hier een bekend gezegde), of op lange termijn aanzien worden als een klager die men afscheept met een uitleg, Wat heb je daar aan?
Klagen kan ook mensen aantrekken, maar niet 'de juiste' deze die je gelukkiger zullen maken. Join the complait crew of kom bij de roddelclub - je bent niet meer eenzaam, hebt een hobby (lekker roddelen) maar het vreet aan je gezondheid, humeur en wereldbeeld.
'I know you think that shit don 't stain, but look closer, roses realy smell like poop poop poo'
(songtekst/ Outcast)
En je zegt misschien; 'ik lucht mijn hart maar bij één iemand, mijn partner, dàt móet toch kunnen!!'
Juist, mijn vrouw en ik losten onze problemen ook liever op door met elkaar te praten dan met anderen. Bewonderenswaardig zou je denken. Als we het nog doen, dan houden we het superkort en informatief. Er is zo nog tijd voor fijne gesprekken ..die je ook opnieuw moet leren hoor.
Praten met iemand anders dan de persoon die je confronteert met je niet-verwerkte emoties heet triangulatie.
Je voelt 'm al aankomen; als ze er in de psychologie een term voor hebben dan is er iets mis mee.
 |
| Triangulatie: in deze figuur 'oudervervreemding' door tringulatie |
Van triangulatie spreken we als je moeilijkheden met iemand hebt, maar de problemen - in plaats van je rechtstreeks tot die persoon te wenden - met een derde bespreekt. Waarom is praten met een ander klagen?, omdat je er het conflict mee in stand houdt in plaats van het op te lossen.
Je welwillende wijze partner raakt betrokken bij jouw ontevredenheid; gaat advies geven of erger nog gaat proberen het probleem op te lossen voor jou. Dat kan heus helpen, maar je partner leert jou daar niet mee toekomstige problemen aan te pakken.
Als therapeut heb ik die twee 'neigingen' leren onderdrukken (ook geleerd door scha en schande hoor!)
Als ouder wil je natuurlijk je kinderen helpen, maar let er op dat ze geen ongezond afhankelijk (van advies, of hulp) patroon gaan ontwikkelen. Je geeft hen een vrijbrief om jou te pas en te onpas bij onenigheden te betrekken. Je leert ze ook al niet zelf iets op te lossen.
Je kunt ze beter zeggen dat ze met elkaar moeten praten, hun eigen conflicten moeten oplossen (meer niet, en natuurlijk dat jij er bent om te luisteren).
Door dat te doen geef je ze de gave van een gezonde communicatie.
Het doet me er aan denken dat er typische redenen zijn waarom mensen klagen. Iets voor een volgende blog van
Clark Kent
Hou vol, het wordt alleen leerzamer en leuker !
 |
| Jim & Clark bij afscheidsreceptie van Jim & Brenda/ sluiting frituur Den Hoek |
Self coach Clark Kent: Klaagvrij worden met Kent: Proficiat je bent nu be...
Self coach Clark Kent: Klaagvrij worden met Kent: Proficiat je bent nu be...: Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen. Dunning-Kruger effect. Hou Vol !
Klaagvrij worden met Kent: Proficiat je bent nu bewust incompetent !
Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 8/ dag 15 met het paarse bandje om de pols(en).
Nu 3 dagen klaagvrij, moeilijk hoor.
De frustratie is..
adviezen over wat je kunt verbeteren in je leven, adviezen over relaties, gezin, vriendschap, geluk, werk, eten, bewegen, spiritualiteit ..er zijn bibliotheken over vol geschreven. Zelf heb ik twee boekenrekken vol keigoede literatuur rond psychologie en zelfhulp..
Maar hóe je werkelijk deze adviezen in de praktijk brengt, hoe je meer grip krijgt op je gedrag, blijft voor veel mensen een duistere zaak. Het is immers meer dan gewoon maar het advies opvolgen, het zomaar doen!, of erger nog 'luisteren naar je ziel' (gubbel).
Alleen luisteren naar advies helpt niet.
Met het bandje om merk ik op hoeveel ik klaag, zeur, mopper, zaag, roddel. Ik herinner me de eerste keer om 21 dagen klaagvrij te blijven (+ een jaar geleden) goed. In het begin zal het je, zoals bij mij, verbazen hoe vaak je zeurt. Iedereen die er mee begint, zegt het me; 'nu valt het me pas op hoe vaak.. '
en dat is normaal. Zo leren we nu eenmaal alles!
Alle Leren gaat in 4 fasen:
Nu 3 dagen klaagvrij, moeilijk hoor.
De frustratie is..
adviezen over wat je kunt verbeteren in je leven, adviezen over relaties, gezin, vriendschap, geluk, werk, eten, bewegen, spiritualiteit ..er zijn bibliotheken over vol geschreven. Zelf heb ik twee boekenrekken vol keigoede literatuur rond psychologie en zelfhulp..
Maar hóe je werkelijk deze adviezen in de praktijk brengt, hoe je meer grip krijgt op je gedrag, blijft voor veel mensen een duistere zaak. Het is immers meer dan gewoon maar het advies opvolgen, het zomaar doen!, of erger nog 'luisteren naar je ziel' (gubbel).
Alleen luisteren naar advies helpt niet.
Met het bandje om merk ik op hoeveel ik klaag, zeur, mopper, zaag, roddel. Ik herinner me de eerste keer om 21 dagen klaagvrij te blijven (+ een jaar geleden) goed. In het begin zal het je, zoals bij mij, verbazen hoe vaak je zeurt. Iedereen die er mee begint, zegt het me; 'nu valt het me pas op hoe vaak.. '
en dat is normaal. Zo leren we nu eenmaal alles!
Alle Leren gaat in 4 fasen:
- onbewust incompetent (Hulk)
- bewust incompetent
- bewust competent
- onbewust competent
In het begin weet je niet hoe slecht je bent - en dat is een zegen want anders zou je er niet aan (durven) beginnen. Het is de mens eigen om te denken dat het gemakkelijk te leren is. Je bent er je eigenlijk niet van bewust dat je iets moeilijks gaat doen, dus je begint. Of het nu gaat om fietsen, skiën, jongleren, gitaar spelen, paard rijden, mediteren, schilderen of iets anders..
In de psychologie heet dit het 'Dunning-Krugereffect', genoemd naar Justin Kruger en David Dunning (Cornell University, gepubliceerd in het Journal of Personality and Social Psychology, december 1999).
Je begint er aan, en beginnen is waarschijnlijk de eerste en moeilijkste stap. Voila. Zonder het Dunning-Krugereffect zouden we er niet eens aan beginnen.
Als je eenmaal doorhebt (bewust) hoe veel je klaagt (incompetent bent in het niet klagen) is je tweede fase begonnen! Je bent je nu pijnlijk gewaar van hoe vaak je klaagt.
Dat is goed. Chronische klagers lopen de kans om uitgesloten te worden, mensen ontdekken immers dat klagers al hun energie opslokken. Wellicht ken je mensen die je volledig uitgeput achterlaten, echte klaagzuchtigen (verslaafd aan klagen).
Omgekeerd zijn er ook mensen die weigeren het slachtoffer te spelen, onder gelijk welke moeilijke omstandigheden blijven ze optimisten. In het rusthuis ontmoet ik dagelijks zulke mensen, zelfs terminale cliënten die opgewekt en vriendelijk blijven.
Voordat je op zoek gaat naar de goeie en de slechte nog een waarschuwend woordje voordat je gaat oordelen. Bevind jij je in een broeinest van klager? Ben je omgeven door mensen die mopperen? Dan heb ik ontnuchterend nieuws voor jou:
We zijn geneigd om ons te omringen met gelijkgestemden (en gaan andersdenkenden uit de weg).
Daarom is dit 21 dagenprogramma voor jezelf!
Will Bowen schrijft dat hij altijd licht geamuseerd is als hij verzoeken leest om bandjes op te sturen 'omdat de omgeving zo klaagt'.
Jij was misschien ontmoedigd aan het geraken, en dacht het bandje weg te doen, maar als jouw coach wens ik je vandaag dus een dikke proficiat!
Nu is de fase begonnen dat ik je naast mijn avonturen met het bandje kan gaan informeren over klagen en klaagvrij worden.
Nog één avontuur van uw coach uit de afgelopen dagen. Ik was onder kennissen en die wisten van het bandje dat ik draag. Frank zei dat hij nooit roddelde. Toen ik vroeg wat roddelen is, zei hij niet liegen over een ander, en dus beweerde hij 'de waarheid zeggen over iemand achter zijn rug is niet eens roddelen'.
Nee Frank roddelen is 'slecht spreken over iemand die er niet bij is'. Het feit dat het wel of geen leugen is, of dat het mild of lachend is, doet er niet toe. Iemands slechte eigenschappen bespreken met derden is roddel.
We waren het er snel over eens en Frank zei dat hij een roddeltante was en er iets aan moest doen (hij sprak zijn roddelen altijd goed als hij maar oprecht was geweest - een nee (no no) dus!)
Een loyale vriend spreekt goed over je achter je rug
Ah, de zon komt er door dus ik vlieg (fiets) even 't stad in
Hou vol !
Clark Kent
Hou vol !
maandag 25 juni 2012
Self coach Clark Kent: Chief Dan George: may the stars carry your sadness...
Self coach Clark Kent: Chief Dan George: may the stars carry your sadness...: May silence make you stronger .. Bedankt Marijke om dit op mijn fb te zetten, het vult mijn blog van gisteren mooi aan. Clark Kent ...
Chief Dan George: may the stars carry your sadness away..
May silence make you stronger ..
Bedankt Marijke om dit op mijn fb te zetten, het vult mijn blog van gisteren mooi aan.
Self coach Clark Kent: Klaagvrij worden met Kent: Zwijgen is de hersenen ...
Self coach Clark Kent: Klaagvrij worden met Kent: Zwijgen is de hersenen ...: Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen. Breng je hersenen op andere gedachten door te zwijgen..
Klaagvrij worden met Kent: Zwijgen is de hersenen op andere gedachten brengen
Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 7/ dag 11 met het paarse bandje om de pols(en).
Beste Volgers,
Wéér een dag zonder klagen. Toch blijft één dag zowat het maximum nu. 's Avonds thuis vertellend over werk schuif ik wel een keertje uit. Met anderen samenleven lokt beklag of - in mijn geval - kritiek leveren uit.Als mijn tieners mekaar in de haren vliegen en geen rekening wensen te houden met de sfeer in huis ondanks vragen, dan liggen de bananenschillen overal.
Maar met mijn polsbandje aan neem ik 100% verantwoordelijkheid voor mijn klagen.
Vaak kijk ik naar het paarse bandje om mijn pols en denk 'nee, dat kan ik ZO niet zeggen want dat is mopperen, klagen, roddel..'.
Soms verwoord ik het dan anders, soms hou ik mijn mond omdat ik geen manier weet om het anders te brengen,
soms bedenk ik dat het niet de moeite is om het te zeggen. En de bananenschillen drogen stilaan op !
Dit idee wil ik u vandaag brengen ! :
Als de consument niet meer koopt wat de producent maakt, schakelt de producent over op een ander product.
Ik leg 't uit :
Will Bowen zegt dat de hersens de producent zijn en de mond de consument. De hersens produceren constant gedachten. De ganse dag spreken we in onszelf tegen onszelf. Ik weet dat dit correct is.
De dialoog met jezelf is constant. Zelfs als je niet oplet is de dialoog gaande.
Will Bowen beweert dat als de mond de klaaggedachten niet meer uitspreekt, de hersenen die minder en minder zullen aanmaken. Als de consument (mond) niet meer koopt wat de producent (hersenen) maakt, zal de producent overschakelen op een product dat de consument wel gebruikt.
Op die manier vind ik mijn mond houden niet zo erg, zelfs nuttig. Ik vertrouw er ook op dat op den duur dit zal uitmonden in alternatieve positieve gedachten.
Ik denk dat ik tijdens dit experiment al ingevingen gehad heb om i.p.v. te klagen iets te vragen, of iets anders te doen of zeggen dat ook beter uitpakte.
Ik probeer mijn kinderen meer te overtuigen om vriendelijk te zijn voor elkaar, om mee de vrede in huis te bewaren. Ik vind er precies beter de woorden voor nu ik het mopperen niet uit mijn mond laat rollen.
Als instrument deugt het paarse bandje wel, vind ik. Of ik ooit nog 21 dagen klaagvrij kan blijven, is voor mij een vraag. Elke dag is er eentje..
Doe jij nog altijd mee? Je leest in mijn blogs wel hoe ik het verder doe.
Ik wens jullie een prettige, klaagvrije dag.
zaterdag 23 juni 2012
Klaagvrij: Aan de kassa in de file !
Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 6/ dag 10 met het paarse bandje om de pols(en).
2 dagen vrij van klagen ! (en fier!)
Waar klagen mensen het meest? Op het werk/ Thuis/ onder vrienden..?
We hebben allemaal zo onze eigen klaagplekken te ontdekken, en dan kunnen we net daar speciaal opletten om niet-te-klagen.
Maar er zijn plaatsen waar we allemaal, als mensen, een hekel aan hebben en de toplokaties zijn plaatsen waar je moet wachten! Zéker wanneer er daar medemensen zijn die het wachten nog wat erger maken, of de boel ophouden wanneer het hun beurt is.
Wachtzalen, de rij aan de kassa, bestellen bij de kaasboer (staan ze al een kwartier aan de toog maar als het hun beurt is weten ze niet wat ze moeten hebben en gaan veel vragen stellen!) of aan een loket!, op de weg en aan het zebrapad (kunnen we nog langzamer oversteken en smsn tegelijk!).
Het vraagt wat training in anders denken, maar het lukt me aardig om daar kalmer in te zijn.
Aardig maar niet helemaal. Het zijn de momenten geworden dat ik wat ademruimte neem, of iets anders doe (een sms, een boek lezen, een babbeltje slaan, een cd luister waar ik thuis dikwijls de tijd niet voor heb, een audioboek beluister, bedenk dat even langzamer gaan precies was wat ik nodig had, wat later zijn me misschien behoedt voor een ongeval verderop..)
Na verloop van tijd zetten je hersens de geduld-plaat vanzelf op. Het is iets dat Will Bowen ook beweert, en aangezien dit mijn tweede experiment met het paarse bandje is, kan ik dat bijtreden. Het is waar; je raakt onbewust gemakkelijker in rust !, na 21 dagen klaagvrij te zijn geweest, kan je meer aan.
Zelfs als ik Alex Agnew bekijk, denkt mijn brein vanzelf al 'Kent, grappig, daar heb jij gelukkig geen last meer van.' Zelfs als ik haast heb, denk ik niet meer zo gehaast. Want waarom zou men niet op me wachten?, waarom zou mijn baas boos zijn als ik mijn best doe om er te zijn?, ..en dan nog als men boos is, of niet wacht (so what!).
Maar kom, het is lachen natuurlijk en dat is een machtig wapen tegen jezelf en je tijd en haast zo ernstig nemen; Humor !
Ik wens je veel succes met de uitdaging.
Clark Kent
2 dagen vrij van klagen ! (en fier!)
Waar klagen mensen het meest? Op het werk/ Thuis/ onder vrienden..?
We hebben allemaal zo onze eigen klaagplekken te ontdekken, en dan kunnen we net daar speciaal opletten om niet-te-klagen.
Maar er zijn plaatsen waar we allemaal, als mensen, een hekel aan hebben en de toplokaties zijn plaatsen waar je moet wachten! Zéker wanneer er daar medemensen zijn die het wachten nog wat erger maken, of de boel ophouden wanneer het hun beurt is.
Wachtzalen, de rij aan de kassa, bestellen bij de kaasboer (staan ze al een kwartier aan de toog maar als het hun beurt is weten ze niet wat ze moeten hebben en gaan veel vragen stellen!) of aan een loket!, op de weg en aan het zebrapad (kunnen we nog langzamer oversteken en smsn tegelijk!).
Het vraagt wat training in anders denken, maar het lukt me aardig om daar kalmer in te zijn.
Aardig maar niet helemaal. Het zijn de momenten geworden dat ik wat ademruimte neem, of iets anders doe (een sms, een boek lezen, een babbeltje slaan, een cd luister waar ik thuis dikwijls de tijd niet voor heb, een audioboek beluister, bedenk dat even langzamer gaan precies was wat ik nodig had, wat later zijn me misschien behoedt voor een ongeval verderop..)
Na verloop van tijd zetten je hersens de geduld-plaat vanzelf op. Het is iets dat Will Bowen ook beweert, en aangezien dit mijn tweede experiment met het paarse bandje is, kan ik dat bijtreden. Het is waar; je raakt onbewust gemakkelijker in rust !, na 21 dagen klaagvrij te zijn geweest, kan je meer aan.
Maar kom, het is lachen natuurlijk en dat is een machtig wapen tegen jezelf en je tijd en haast zo ernstig nemen; Humor !
Ik wens je veel succes met de uitdaging.
vrijdag 22 juni 2012
Klaagvrij met Will Bowen 's programma? Mijn vrouw gelooft niet dat het kan !
Coach Clark Kent test: A complaintfree world van Will Bowen/ blog 5/ dag 8 met het paarse bandje om de pols.
Beste Volgers,
Zal het me lukken om 21 dagen niet te klagen, mopperen, zeuren of roddelen?
Vandaag zit ik opnieuw aan dag 1 klaagvrij.
Mijn collega 's hebben interesse om het ook te proberen, maar je kent dat wel 'het zou goed zijn voor anderen, niet voor hen'. Ik was echt toe aan weekend, de klachten oplossen van bezoekers was niet goed voor mijn humeur - en bandje. Thuis gaat het veel makkelijker.
Will Bowen schrijft dat een gemiddeld iemand tot twintig! keer per dag klaagt. Als bedenker van het programma kan hij het weten, denk ik.
Zelf klaag ik van de eerste dag 'slechts' een zevental keer op één dag, en roddelen komt haast nooit voor. Al herinner ik me dat roddelen zeer lang geleden wel een probleem voor me was omdat ik omging met mensen die ook roddelden.
Maar klagen dus, yep, mijn bandje moet ik regelmatig verwisselen van pols.
Een beetje frustrerend als ik bijvoorbeeld een halve dag klaagvrij doorbreng en dan plots uitglijdt en aan het klagen sla.
Volgens mijn vrouw ben ik geen klager en zeur ik nooit. Dat is leuk om te horen. Zij is ook geen klager, dat maakt het easy. Misschien is het omdat ik het niet vaak doe dat het nooit ter sprake komt.
Nu ik het bandje draag, en enkele mensen in mijn onmiddellijke omgeving weten waar het voor staat, wordt er met me gepraat over klagen en betrappen mensen zichzelf er op als ze het bandje zien of als ik zeg dat ik niet mag klagen. Ik zeg al eens 'Nee, ik mag LETTERLIJK niet klagen', of 'Sorry, ik kan niet lekker mee mopperen want dan moet ik mijn bandje verwisselen'. Het helpt.
Mijn vrouw is het de laatste jaren gewoon geworden dat ik zelfhulp uittest. Ik doe dat zonder veel praat over te maken. Ik vertel er eens over, en zij laat me doen. De eerste keer dat ik het deed - ik begon toen met mediteren - vond ik het raar om er tijd en begrip voor te vragen. Wij zijn geen zweverige types dus dat was 'nieuw' in ons gezin. Ondertussen zijn die experimenten zo gewoon dat er niet veel over gepraat wordt.
Is het programma van Will Bowen echt? Mijn vrouw, en niet alleen zij, gelooft niet dat het menselijk mogelijk is om 21 dagen niet te klagen. Ze is ook psychiatrisch verpleegkundige, gezond kritisch en ze heeft het vaak bij het juiste eind. Ik vertrouw op haar nuchtere oordeel dus het zit er in dat wat Will Bowen beweert hij doet om zijn programma te slijten en lezingen te geven. Ik ga de uitdaging aan met het idee dat het me gaat lukken.
Het zal lang duren, maar gaat me lukken.
Ben jij de uitdaging ook aangegaan ? Goed zo. Zoniet, dan komt dat misschien nog wel. Je kan volgen hoe ik het ervaar in deze blog. Uitleg en tips kan je er ook in vinden.
Ik wens jullie een leuke, klaagvrije dag
Coach Clark Kent
Beste Volgers,
Zal het me lukken om 21 dagen niet te klagen, mopperen, zeuren of roddelen?
Vandaag zit ik opnieuw aan dag 1 klaagvrij.
Mijn collega 's hebben interesse om het ook te proberen, maar je kent dat wel 'het zou goed zijn voor anderen, niet voor hen'. Ik was echt toe aan weekend, de klachten oplossen van bezoekers was niet goed voor mijn humeur - en bandje. Thuis gaat het veel makkelijker.
Will Bowen schrijft dat een gemiddeld iemand tot twintig! keer per dag klaagt. Als bedenker van het programma kan hij het weten, denk ik.
 |
| Roddeltante |
Maar klagen dus, yep, mijn bandje moet ik regelmatig verwisselen van pols.
Een beetje frustrerend als ik bijvoorbeeld een halve dag klaagvrij doorbreng en dan plots uitglijdt en aan het klagen sla.
Volgens mijn vrouw ben ik geen klager en zeur ik nooit. Dat is leuk om te horen. Zij is ook geen klager, dat maakt het easy. Misschien is het omdat ik het niet vaak doe dat het nooit ter sprake komt.
Nu ik het bandje draag, en enkele mensen in mijn onmiddellijke omgeving weten waar het voor staat, wordt er met me gepraat over klagen en betrappen mensen zichzelf er op als ze het bandje zien of als ik zeg dat ik niet mag klagen. Ik zeg al eens 'Nee, ik mag LETTERLIJK niet klagen', of 'Sorry, ik kan niet lekker mee mopperen want dan moet ik mijn bandje verwisselen'. Het helpt.Mijn vrouw is het de laatste jaren gewoon geworden dat ik zelfhulp uittest. Ik doe dat zonder veel praat over te maken. Ik vertel er eens over, en zij laat me doen. De eerste keer dat ik het deed - ik begon toen met mediteren - vond ik het raar om er tijd en begrip voor te vragen. Wij zijn geen zweverige types dus dat was 'nieuw' in ons gezin. Ondertussen zijn die experimenten zo gewoon dat er niet veel over gepraat wordt.
Is het programma van Will Bowen echt? Mijn vrouw, en niet alleen zij, gelooft niet dat het menselijk mogelijk is om 21 dagen niet te klagen. Ze is ook psychiatrisch verpleegkundige, gezond kritisch en ze heeft het vaak bij het juiste eind. Ik vertrouw op haar nuchtere oordeel dus het zit er in dat wat Will Bowen beweert hij doet om zijn programma te slijten en lezingen te geven. Ik ga de uitdaging aan met het idee dat het me gaat lukken.
Het zal lang duren, maar gaat me lukken.
Ben jij de uitdaging ook aangegaan ? Goed zo. Zoniet, dan komt dat misschien nog wel. Je kan volgen hoe ik het ervaar in deze blog. Uitleg en tips kan je er ook in vinden.
Coach Clark Kent
Self coach Clark Kent: Frituur Den Hoek in de Anselmostraat zonder Jim & ...
Self coach Clark Kent: Frituur Den Hoek in de Anselmostraat zonder Jim & ...: Niet mijn beste moment, maar wel gepast Het is een dag om me eens flink te bedrinken (Pepsi) want Jim & Brenda stoppen met het uitba...
Frituur Den Hoek in de Anselmostraat zonder Jim & Brenda
 |
| Niet mijn beste moment, maar wel gepast |
De frituur stond altijd afgeladen vol, maar Jim & Brenda maakten heerlijke goudgele frieten aan een vlot tempo dus moest je nooit lang wachten ..ook dat moet je kunnen als goeie friturist !
Vele bekende Vlamingen uit de buurt kwamen er hun bakje frit halen. Je riskeerde er wel vaker naast Kurt Van Eeghem, Stannie Krets of Marcel Vanthilt te staan wachten. Ik ontmoette er vooral vaak buren en kennissen vanuit heel de stad die hun buurtfrituur voorbijreden om bij Jim & Brenda een pak frit te komen halen.
Twintig jaar geleden, rond de tijd dat Jim & Brenda hun frituur openden, kwamen wij in de stad wonen. We waren van het begin af klant. We probeerden heel wat frituren, maar bleven uiteindelijk bij hen langskomen. We verhuisden naar andere straten, maar Den Hoek was steeds kortbij, voor ons 'om de hoek'.
Onze drie kinderen werden geboren, en dat was ook bij J & B zo, we zijn leeftijdsgenoten. De kids groeiden ook op met hun duizenden frietjes, en kilometers curryworsten.
En gisteren was het voorbij. We dachten 'nog een keer frieten van bij Jim want binnenkort is hij toe', maar ik stond voor een gesloten fritkot ..ze zijn er niet meer.
Op 16 juli nemen nieuwe eigenaars het over, zij zijn ex-klanten van Den Hoek en beloven het minstens even goed te doen. Wel, ze hebben grote schoenen te vullen want Jim & Brenda waren een begrip hier in de buurt.
Hoe is het begonnen? Jim vertelt:
Het begon in het voorjaar van 1993.
Samen met mijn vrouw kwam ik toevallig terrecht in de Anselmostraat in
Antwerpen. Er stond een frituur te koop die reeds een tijd gesloten was.
We hadden de jaren voordien al een aantal poogigen gedaan om een frituur over
te nemen maar het was er nog niet van gekomen. We zagen het wel zitten op deze
lokatie en besloten er voor te gaan. Frituur Den Hoek was geboren.
De microbe om friturist te worden zat er al van
jongs af in, ik weet nog goed dat mijn nonkel Leo jaren een frituur uitbaate in
Rijkevorsel, ik was er niet weg te slaan. Mijn twee neven van ongeveer dezelfde
leeftijd moesten pa al eens helpen, ik was er maar al te graag bij om ook eens
aardappelen te pitten en de sfeer in en rond de frituur op te snuiven.
Toen
mijn vrouw moest bevallen is nonkel Leo mij nog komen helpen, ja hij deed het
nog steeds graag ook een echte friturist.
Over echte frituristen gesproken, de finesse van
het vak heb ik wel geleerd van mijn collega Bob Deams van Frituur Onder Den
Toren in Mariaburg. Ik kwam zijn frituur toevallig op het spoor, man zo’n
gedreven frituur Koppel had ik tot dan nog nooit ontmoet. Een echt
voorbeeld van vakkenis en persoonlijkheid. Spijtig dat hij na meer dan 25 jaar
er mee opgehouden is.
Absoluut Den Laatsten avond
(toegevoegd op 29/06, receptie Den Hoek)
We aten Pizza vanavond. Lekker maar absoluut onnodig want voor hun receptie pakten Jim & Brenda nog eens uit met hun alom bekende heerlijke fritten. Den Hoek is toe, alle rolluiken half omlaag (omhoog) en veel kleurrijke balonnen, tafeltjes vol buurtbewoners binnen en gezellig buiten. Afscheid in stijl met alles wat je in de frituur elke dag kon halen, gebakken door de zoon van Jim die er blijkbaar ook wat van kan! Ik had het kunnen weten, en had beter niet van die pizza gegeten. Jim bood ons direct al drinken aan, mijn dochter kreeg haar eerste energiedrink Monster (weer een familiemoment in Den Hoek). Een stemmige zomeravond daar op de hoek van de Anselmostraat en Fourmentstraat.
'Nog nooit zo een gezellige sluiting meegemaakt' zei een buurtbewoner me.
J & B, ze hebben ook gezorgd voor fatsoenlijke overnemers - Swiss & Denny - hebben we de indruk. Den Hoek zal ook in de toekomst Den Hoek blijven heten, en buiten de garnaalkroket blijft alles bij het oude beloofden de sympathieke eigenaars ..laten we het hopen. Ze houden alvast niet van slappe friet, en veranderen niet van vleesjes ('want dat proef je' zei de nieuwe frituriste Swiss). In de maand dat ze meededen met Jim zal - laten we het hopen - heel wat van zijn mojo zijn overgegaan op hen.
'Het was eng dat ze ineens toe was' zei de nieuwe eigenares die zelf klant was 'ik kan niet wachten om ze terug te openen'.
Maar dan zijn ze er niet meer Jim & Brenda, twee warme mensen die we in onze buurt gaan missen.
Het ga jullie twee ijverige ondernemers erg goed met de frituurwagens en de caitering van leuke lekkere feesten!
Vanwege uw trouwe klanten
En dan nu voor den buurtgeschiedenisboekskens: Jim ! in de pers ;
 |
| Jim 's nieuwe frituurwagens. Knap Jim, maar Den Hoek over geven.. What where you thinking! (Tja, die verplaatsingen waren er niet toen jullie nog boven de zaak woonden) |
 |
| Jim & zonen |
-page-002+(1).jpg)
Als er toch één scheef woord gezegd kan worden Jim dan is het over die Samson & Gert box en bijhorende raamstickers, die waren er écht over - pure frituurkitch ! We gaan jullie missen, en jullie uitzonderlijk lekkere lange frieten, veel succes met de caitering.
Fijn dat je me steeds met mijn naam aansprak en riep 'Kent de frietjes zijn klaar !', al heet ik natuurlijk niet
Clark Kent
één 1 maal friet per week is gezond/ 10 topfrituren in Antwerpen, en frituur Swa
Geloof het of niet als gezondheidscoach promoot ik de Friet.
Het is bs dat fritten slecht zijn voor de gezondheid, één keer per week is o.k. al hou ik het met mijn gezin op één keer frietjes van 't frituur om de veertien dagen. We eten al genoeg andere fast foods naast die friet, is onze redenering. Wij zijn nog echte zelf-chefs en maken onze slow food from scratch (vers in de eigen keuken).
Frietjes uit de frituur zijn dus prima, als je een fatsoenlijke frituur bezoekt. Eentje waar de frit niet druipt en het vet regelmatig vervangen wordt. Als gezonde Belg ben je niet tevreden met zomaar wat patat. Wij klagen nog over slechte frituren, en kotsen van frieten uit pretparken gebakken door puberale vakantiejob-nitwits die thuis nog geen diepvriesmaaltijd ontdooien. Mijn God ! neen ! een gezonde Belg wil kwaliteit in zijn puntzak of bakje.
Mijn kids zijn geboren in Antwerpen en wij wonen er graag. Clark Kent toont vandaag dus de 10 beste van 't Stad, maar laat me u de ultieme frituur van Limburg eerst tonen m.n. Swa aan 't station in Leopoldsburg !
Maar goed, mijn favoriete frituur in Antwerpen is Frituur Den Hoek, en die staat in dit artikel.
Jim & Brenda stoppen er binnenkort mee maar blijven toeren met hun frituurwagens en feesten verzorgen als traiteur De Tempelier.
Frietjes uit de frituur zijn dus prima, als je een fatsoenlijke frituur bezoekt. Eentje waar de frit niet druipt en het vet regelmatig vervangen wordt. Als gezonde Belg ben je niet tevreden met zomaar wat patat. Wij klagen nog over slechte frituren, en kotsen van frieten uit pretparken gebakken door puberale vakantiejob-nitwits die thuis nog geen diepvriesmaaltijd ontdooien. Mijn God ! neen ! een gezonde Belg wil kwaliteit in zijn puntzak of bakje.
Mijn kids zijn geboren in Antwerpen en wij wonen er graag. Clark Kent toont vandaag dus de 10 beste van 't Stad, maar laat me u de ultieme frituur van Limburg eerst tonen m.n. Swa aan 't station in Leopoldsburg !
Jim & Brenda stoppen er binnenkort mee maar blijven toeren met hun frituurwagens en feesten verzorgen als traiteur De Tempelier.
Veel leesgenot. Laat dit artikel en de frietjes smaken !
coach Clark Kent
